KABANATA 49 - Ang Tinig ng Pinag uusig

Elias: Paumanhin dahil sa abala, Sasabihin ko lamang ang aking

gustong ipabatid.

Ibarra: Ano ba iyon?

Elias: Crisostomo, Ikaw ang sugo ng mga sawimpalad, para sa

pagbabago.

Ibarra: Maari kong gamitin ang aking kayamanan at impluwensya ng

aking kaibigan mula sa madrid. Ngunit hindi ito sasapat para sa
pagbabagong hinihingi.

Narrator: Gayunman hindi makumbinsi ni Elias si Ibarra, sasabihin na

lamang nya sa mga sawimpalad na umasa na lang sa Diyos.

BUOD

Humingi ng paumanhin si Elias kay Ibarra dahil batid nitong nagambala niya ang
binata. Hindi na nag-aksaya pa ng panahon si Elias at sinabi ang pakay niya.

Si Ibarra daw ang sugo ng mga sawimpalad. Napagkasunduan daw ng puno ng

mga tulisan na hilingin sa kaniya ang ilang bagay tulad ng pagbabago sa
pamahalaan, pagbibigay ng katarungan, pagbawas sa kapangyarihan ng mga
guwardiya sibil, at pagkilala sa dignidad ng mga tao.

Humingi ng paumanhin si Elias kay Ibarra dahil batid nitong nagambala niya ang
binata. Hindi na nag-aksaya pa ng panahon si Elias at sinabi ang pakay niya.

Si Ibarra daw ang sugo ng mga sawimpalad. Napagkasunduan daw ng puno ng

mga tulisan na hilingin sa kaniya ang ilang bagay tulad ng pagbabago sa
pamahalaan, pagbibigay ng katarungan, pagbawas sa kapangyarihan ng mga
guwardiya sibil, at pagkilala sa dignidad ng mga tao.
Humingi ng paumanhin si Elias kay Ibarra dahil batid nitong nagambala niya ang
binata. Hindi na nag-aksaya pa ng panahon si Elias at sinabi ang pakay niya.

Si Ibarra daw ang sugo ng mga sawimpalad. Napagkasunduan daw ng puno ng

mga tulisan na hilingin sa kaniya ang ilang bagay tulad ng pagbabago sa
pamahalaan, pagbibigay ng katarungan, pagbawas sa kapangyarihan ng mga
guwardiya sibil, at pagkilala sa dignidad ng mga tao.

KABANATA 50- Ang mga kaanak ni Elias

Narrator: Nagpatuly ang pag uusap ng dalawa, Ibinunyag ni Elias rito
na ang pamilya nya ay mula rin sa mga sawimpalad.

Elias: Anim na pung taon ang nakakaraan nang maglingkod ang aking
nuno sa bahay ng isang mangangalakal na kastila. Isang gabi,
nasunog ang bahay.

Babae: Hahanap tayo ng paraan asawa ko.

Nuno: Saan tayo kukuha ng pera? Mahirap lamang tayo.

Babae: Ngunit…

Nuno: wala tayong magagawa.

Narrator: Nahatulan ang Nuno ni Elias. Siya’y ipinaseo sa lansangan

na nakagapos at pinagpapalo sa bawal panukulan ng daan.

BUOD

Nagpatuloy ang pag-uusap ng dalawa. Dito ibinunyag ni Elias na ang pamilya

niya ay mula rin sa mga sawimpalad.
Ang nuno ni Elias ay namasukan noon sa isang bahay-kalakal sa Maynila na
pag-aari ng isang Kastila. Nasunog ito at napagbintangan ang lalaki niyang nuno.
Pinarusahan ito at kinaladkad ng kabayo.

Dahil sa nangyari, namundok na lang ang mag-asawa. Ngunit namatay ang bata
sa sinapupunan ng babae. Nagpatiwakal naman ang lalaki dahil sa kamalasang
nangyari. Di siya naipalibing ng babae dahil walang pera. Nang mangamoy ang
bangkay, nalaman ng mga awtoridad at nais maparusahan ang babae. Pero
nagdadalang-tao pala ito kaya ipinagpaliban.

Nang makatakas sa mga awtoridad, lumipat sa malayong lalawigan ang babae.

Sa paglaki ng panganay, ito ay naging tulisan habang ang isa pa nitong anak ay
nanatiling matino.

Nagpatiwakal din ang anak na panganay ng babae habang nagpakalayo-layo

naman ang bunso.

Napadpad siya sa Tayabas at doon ay naging obrero. Nakagiliwan siya ng lahat

dahil sa mabuting ugali at nakahanap ng mapapangasawa. Mayaman at babae
at pinaghiwalay sila ng mga magulang. Ngunit buntis na pala ang babae at
nagsilang ng kambal, sina Elias at Concordia.

Tulad ng mga ninuno nila, nagpakamatay din si Concordia dahil sa labis na

lungkot at natagpuan na lamang ang nila ang bangkay nito sa Calamba.