Ang tulang dula o tulang pantanghalan ay kahit anumang drama na sinulat bilang isang berso para wikain.
Limang uri ng tulang dula:
• Komedya • Melodrama • Trahedya • Parsa • Saynete Komedya Komedya – ang layunin nito ay gawing kawili- wili ang panonood sa pamamagitan ng mga ginagawa ng pangunahing tauhan. Ang wakas nito ay masaya. Ang kaguluhan sa bandang simula ay naaayos. Ang pagkakasundosundo ng mga tauhan ang nakapagpapasaya sa mga nanonood. Komedya isang dulang patalata (karaniwang binubuo ng octosyllabic o dodecasyllabic na quatrain), na gumagamit ng nakaugaliang marcha para sa pagpasok at pag-alis sa entablado, batalla o labanan na may koreograpiya, at magia o mga mahihiwagang epekto sa palabas. Ito ay kadalasang itinatanghal ng dalawa hanggang tatlong araw upang ipagdiwang ang pyesta ng patron ng baryo. Isang halimbawa ng komedya na isinulat ni Juan Crisostomo Soto (o Crissot), na tinaguriang “Ama ng Panitikang Kapampangan” ay ang komedyang Kiki- Riki, isang komedyang nakasulat sa Kapampangan at may isang yugto. Melodrama Ginagamit ang tulang ito sa mga dulang musikal. Dito, malungkot sa simula ngunit nagiging masaya ang pagwawakas. Isang halimbawa nito ang Sarimanok na isinulat ni Steven Prince “Patrick” C. Fernandez. Trahedya Kabaliktaran ng komedya ang trahedya sapagkat ang dulang ito ay nauuwi sa pagkatalo o pagkamatay ng bida o pangunahing tauhan. Isang halimbawa nito Ang Trahedya sa Balay ni Kadil na isinulat ni Don Pagusara. Parsa Ang parsa ay nakapagpapasiya sa mga nanonood dahil sa mga dugtong-dugtong na mga pangyayaring nakatatawa. Saynete Dulang tungkol sa lugar kung saan nagsimula ang kwento ng pangunahing tauhan at sa pag- uugali ng tao tulad ng pagiging mabait,masiyahin at maaalahanin.