Professional Documents
Culture Documents
L1. შესავალი. ანატომია
L1. შესავალი. ანატომია
უროლოგიის საგანი
წინა-უკანა: 3 სმ
მდებარეობა
პროექცია ხერხემლის სვეტზე: T11-L3
მარჯვენა თირკმელი 1-2 სმ. ქვევით
თირკმლის სტრუქტურა
პარენქიმა
ტვინოვანი
ნივთიერება:
ცენტრალური
მდებარეობის, ღია
ფერის
წარმოდგენილია
პირამიდების
სახით
პირამიდების
მწვერვალი -
დვრილი გადადის
მცირე მენჯში
ქერქოვანი
ნივთიერება:
გარეთა შრე, მუქი
ფერის
წარმოდგენილია
ბერტინის
სვეტების სახით,
რომლებიც იჭრება
თირკმლების ანატომიური ურთიერთობა და
ფასციები
გეროტას (პერირენული) ფასცია
მოსაზღვრავს პერირენულ ცხიმს და ქმნის
ბარიერს პათოლოგიური პროცესის
გავრცელებისთვის
თირკმელს ფარავს სამი მხრიდან:
ზემოდან და ლატერალურად გეროტას
ფასცია დახურულია, მედიალურად კვეთს
შუა ხაზს და ერწყმის მოპირდაპირე
მხარეზე მდებარე ფასციას
ქვემოთ რჩება პოტენციური ღია სივრცე,
რომლის საშუალებითაც შესაძლოა
პათოლოგიური პროცესი გავრცელდეს
მენჯის ღრუში
თირკმლის უკანა ზედაპირის მოსაზღვრე
სტრუქტურები
თირკმლის წინა ზედაპირის მოსაზღვრე
სტრუქტურები
თირკმლის სისხლძარღვები და ლიmფური
სადინრები
მარცხენა და მარჯვენა თირკმლის არტერიები
მუცლის აორტის პირდაპირი ტოტებია და გამოეყოფა
მას L1-2 დონეზე ჯორჯლის ქვემო არტერიის ქვემოთ.
მარჯვენა თირკმლის ა. გადის ქვემო ღრუ ვენის უკან.
თირკმლის არტერიის დატოტიანება:
1. სეგმენტური არტერიები
არ გააჩნია კოლატერალური
მიმოქცევა: სეგმენტური ა. დაზიანება
იწვევს პარენქიმის სეგმენტის
ინფარქტს
2. წილთაშუა არტერიები,
3. რკალოვანი არტერიები
4. წილაკთაშუა არტერიები
5. აფერენტული არტერიოლები
6. გორგლოვანი კაპილარული წნული
7. ეფერენტული არტერიოლები
თირკმლის ვენები
პარალელურია არტერიების და განლაგებულია მათ წინ
Vasa recta და პერიტუბულარული კაპილარები ჩაედინება
თირკმლის ვენაში
თირკმლის ვენები ჩაედინება ქვემო ღრუ ვენაში
მეტაბოლური
ვიტ. D-ს აქტივაცია
ჰორმონების კატაბოლიზმი
სხეულის სითხის რეგულაცია
სხეულის სითხე იყოფა:
ინტრაცელულარული
ექსტრაცელულარული
პლაზმა
ინტერსტიციული სითხე
ტრანსცელულური სითხე
გარემოს ოსმოლალობა და უჯრედის
პათოლოგია
ნივთიერებათა ტრანსმემბრანული
ტრანსპორტი უჯრედში
პასიური - სპონტანური, ელექტროქიმიური
გრადიენტის მიმართულებით, არ საჭიროებს
ენერგიას
აქტიური - ელექტროქიმიური გრადიენტის
საწინააღმდეგოდ, დამოკიდებულია
ენერგიაზე
Na+ - ყველაზე მნიშვნელოვანი უჯრედგარე
იონი
K+ - ყველაზე მნიშვნელოვანი უჯრედშიდა
იონი
თირკმლის ფიზიოლოგია
შარდის წარმოქმნა
1. ფილტრაცია - გლომერულოვანი
2. რეაბსორბცია - ნივთ. მოძრაობა
თირკმლის მილაკებიდან უკან სისხლის
ცირკულაციაში
3. სეკრეცია - ნივთ. მოძრაობა
სისხლიდან მილაკებისკენ უჯრედების
საშუალებით (აქტიური ტრანსპორტი)
ან უჯრედშორის სივრცეში (პასიური
ტრანსპორტი)
4. ექსკრეცია - ფილტრაციის, სეკრეციისა
და რეაბსორბციის შედეგად მიღებული
შარდსაწვეთი
სიგრძე = 22-30 სმ
შრეები
გარდამავალი ეპითელიუმი
საკუთარი ფირფიტა (lamina propria)
გლუვკუნთოვანი
ადვენტიცია
შემოფარგლავს: შარდსაწვეთი + სისხლძარღვები და
ლიმფურ სადინრები
შარდსაწვეთის ანატომიური ურთიერთობები
იწყება მენჯ-შარდსაწვეთის სეგმენტიდან, რომელიც
თირკმლის არტერიისა და ვენის უკან მდებარეობს.
შემდეგ მიუყვება ქვემოთ თეძოს კუნთის წინა კიდეს
წინიდან მარჯვენა შარდსაწვეთი ემიჯნება ასწვრივ
კოლინჯს, ბრმა ნაწლავს, კოლინჯის მეზენტერიუმს
და აპენდიქსს
მარცხენა შარდსაწვეთი მჭიდრო კავშირშია დასწვრივ
და სიგმოიდურ კოლონჯთან და მათ მეზენტერიალურ
საფარველთან
ბუშტამდე მანძილის დაახლოებით ერთ მესამედზე
შარდსაწვეთს წინიდან კვეთს გონადური
სისხლძარღვები
მენჯის ღრუს შესავალთან შარდსაწვეთი წინიდან
კვეთს თეძოს სისხლძარღვებს (=თეძოს საერთო
არტერიის ბიფურკაციის ადგილი)
ქალის მენჯის ღრუში შარდსაწვეთები მჭიდროდ
უკავშირდება საშვილოსნოს ყელს. მას ასევე წინიდან
კვეთს საშვილოსნოს არტერიები
პათ. პროცესის გავრცელება შარდსაწვეთზე
დაზიანების რისკი გინეკ. ქირურგიული ჩარევების დროს
სეგმენტაცია და ნომენკლატურა
ზედა სეგმენტი - თირკმლის მენჯიდან
გავის ძვლის ზედა საზღვრამდე
შუა - გავის ძვლის ზედა საზღვრიდან
ქვედამდე
ქვედა - გავის ძვლის ქვედა საზღვრიდან
შარდის ბუშტამდე
სისხლმომარაგება და ლიმფური სისტემა
მუცლის ღრუში შარდსაწვეთს მისი
მკვებავი არტერიული ტოტები
უახლოვდება მედიალურად
მენჯის ღრუში - ლატერალურად
შარდსაწვეთის ზედა სეგმენტი -
თირკმლის არტერიის, გონადური
არტერიის, მუცლის აორტისა დ თეძოს
საერთო არტერიის ტოტები
შარდსაწვეთის დისტალური სეგმენტი -
თეძოს შიგნითა არტერიის ან მისი
განშტოებების (ბუშტის, საშვილოსნოს,
ასევე შუა რექტალური და ვაგინალური
არტერიები) ტოტები
შარდის ბუშტი
ღრუ კუნთოვანი ორგანოა
ნორმ. ტევადობა 450-500 მლ.
შრეები:
ლორწოვანი - გარდამავალი ეპითელიუმი
ლორწქვეშა შემაერთებელი ქსოვილი
კუნთოვანი შრე - დეტრუზორი
შარდსაწვეთების გარეთა ხვრელები და
ურეთრის შიგნითა ხვრელი მოსაზღვრავს
შარდის ბუშტის სამკუთხედს.
მამაკაცის შარდის ბუშტისა და პროსტატის
ტოპოგრაფიული ანატომია
პროსტატა
ჯირკვლოვანი და ფიბროზულ-კუნთოვანი
ორგანოა
ნორმაში დაახლ. 20 გ. მასის
მოიცავს ურეთრის პროსტატულ ნაწილს
(დაახლ. 2.5 სმ. სიგრძის)
პროსტატის ქსოვილს განჭოლავს
ეაკულატორული სადინრები, რომელიც
იხსნება ურეთრის პროსტატული ნაწილის
ფსკერზე, სათესლე ბორცვის არეში.
პროსტატის
ტრანსრექტალური
ბიოფსია. პროსტატის
კეთილთვისენიანი
ჰიპერპლაზია
პროსტატის ზონური ანატომია:
• გარდამავალი ზონა - პროსტატის
კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის
განვითარების უხშირესი ადგილი
• პერიფერიული ზონა - პროსტატის
კიბოს განვითარების უხშირესი
სათესლე ჯირკვლები და
დანამატები
სათესლე ჯირკვლის საშ. ზომა: 4 × 3 ×
2.5 სმ.
ასო და მამაკაცის
ურეთრა