1. Salita-sa-salita - sa pagsasaling ito, ang ayos ng mga salita ay nanatili.
2. Literal - ang gramatikal na pagkabuo ng wikang isinasalin ay hinahanap
sa pinakamalapit na katapat nito sa target language.
3. Matapat - ang pagtatangkang maisalin ang tiyak na kahulugang
pangnilalaman ng wikang isinasalin sa istrukturang panggramatika ng Source Language.
4. Semantik - naiiba ito sa matapat na pagsasalin dahil dito binibigyan
diin ang estetiko, ng tunog pagiging natural; ang mga kulturang salita ay hindi gaanong binibigyan diin.
5. Adaptasyon - ito ang pinakamalayang anyo ng pagsasalin.
6. Malaya - kadalasan ang saling ito ay malayo na sa orihinal. Ito rin ay
kadalasang mas mahaba kaysa orihinal at maaaring sabihing hindi na salin.
7. Komunikatibo - pagtatangkang magbigay pakahulugan sa nilalaman sa
paraang katanggap- tangap at nauunawaan ng mambabasa. Literal na pagsasalin. Naniniwala si Newmark na ang literal na salin ang pangunahing hakbang sa gawaing pagsasaling-wika; ang semantika at komunikatibong pagsasalin ay kapwa nagsisimula sa paraang ito. Mula sa literal na salin mahuhugot natin ang mga kahulugang nakapaloob, nakapagitan o nakakubli sa pagitanng mga salita.