გოგჩა

1 - პირველი. გოგჩაში უპირველეს ყოვლისა ბუნების სილამაზესა და მშვენიერებას

აღწერს, რომელიც გავლენას ახდენს ადამიანზე და სიმშვიდეს ანიჭებს მათ.
/ ჭავჭავაძის მზერა არ რჩება ტბაზე, აღწერს თუ რა ხდება გარშემო და ხატავს
სრულიად განსხვავებულ კონტრასტულ სურათს, რომელიც აღგვიძრავს სრულიად
განსხვავებულ გრძნობებს.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
რა ხდება გოგრის ტბის გარშემო?
- აქ ყველაფერი დანგრეული და დაქცეულია, მაგრამ ეს არ არის მხოლოდ საზარელი,
არამედ ამ ყველაფერს აქვს თავისი ესტეთიკაც, თავისი სილამაზე. ეს ყოველივე არის
ძალიან დიდი ნაღველის მომცველი და ალექსანდრე დეტალებში პოულობს დიდ
სილამაზეს და აღწერს მას.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2 - მეორე. „მაგრამ ნაქცევნი მისთა კიდეთ ძაძით მმოსველნი“.
- ძაძათი ადამიანი იმოსება გლოვის ნიშნად, ანუ ყველაფერს ადევს სამგლოვიერო
ნიშანი, აღარ მოჩანს არც ერთი შენობა და კვალი, ნარჩენი შენობებისა.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
3 – მესამე. „და სად დღეს ვჰხედავთ ოდენ ბუთა და ნატამალთა“
- ბუ ცხოვრობს ხოლმე სადაც არის ნანგრევები და ნატამალი, სწორად ეს არის
წარმოჩენილი მკითხველის მზერის წინაშე.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
3 - მესამე სტროფში პოეტი შეგვამზადებს მთავარი სათქმელისთვის, რაც გამოხატულია
შემდეგ სტროფში და არის ერთგვარი კულმინაცია ლექსის .
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
/ „მხოლოდ აწმყოზე რას დაბმულხარ, ხედვავ ბრმობილო“
- პოეტი მიმართავს მკითხველს, ადამიანის მზერა არის დაბრმავებული თუკი ფიქრობს
ის, რომ აწმყო მარადიულად გაგრძელდება. ადამიანი უნდა გაიხედოს მომავლისკენ
და წინასწარ გაიაზროს, რომ ყოველივე არის წარმავალი, ნადგურდება და მტვრად
იქცევა.
ანუ - რაც გვაქვს დღეს, ის ხვალ არ იქნება და წუთისოფლის კანონზომიერებაა,
ცხოვრების დამასახიაღებელი.

მწერალმა ეს დასკვნა გამოიტანა იმის შედაგად, რომ ცხოვრებას დააკვირდა და არ

არის ეს სიახლე. გამოკვეთა, რომ რაც გვაქვს დღეს, ხვალ არ იქნება და ამ ყველაფერს
წარმოაჩენს შემდე სტროფებში.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ალექსანდრე ჭავჭავაძე - რომანტიკოსი პოეტი, რომლის შემოქომება სავსეა წარსულის
გრძნობებით, ანუ წარსულისკენ არის მისი მზერა, როგორც რომანტიკოსი პოეტისა და
ის არის უკმაყოფილო აწყმოთი, რადგან ამ დიდებული წარსულით აწმყო
გულისმომკვლელად ჩანს.
მომავლის შესახებ კი ცვალებადია მისი განწყობა.

გოგჩა არის ტბა, მაგრამ ამავდროულად განასახიერებს ცხოვრებას, რომელიც სავსეა

ხან მღელვარებით, სიმშვიდითა და ა.შ. ერთმანეთს ცვლის ჭირი, სიხარული თუ
მწუხარება.