Dixestivo

O proceso dixestivo
agrupa todas aquelas
transformacións que
sofren os alimentos
no sistema dixestivo
para ser asimilados.
 Inxestión
Dixestión
Absorción
Defecación
Inxestión: é a
entrada dos
alimentos no
organismo.
Dixestión: é a
transformación de
moléculas de alimentos
complexas en moléculas
máis sinxelas que poden
atravesar a membrana
plasmática das células.
As accións mecánicas
consisten en dividir
os alimentos en
pequenos fragmentos
e movelos ao longo
do tracto dixestivo.
As accións químicas
consisten en
reaccións de
hidrólise, é dicir, a
rotura de enlaces
mediante a
introdución de
Estas reaccións están
catalizadas por un
conxunto de encimas
hidrolíticos, que se
descargan no tubo
dixestivo onde se
mesturan cos alimentos.
Absorción. As moléculas
obtidas durante a
dixestión pasan polas
paredes do tracto
dixestivo e pasan ao
sistema circulatorio para
ser distribuídas a todas
as células do corpo.
Defecación. É o proceso
de eliminación de todos
os residuos dos
alimentos que non se
puideron dixerir e que
deben ser expulsados ao​
exterior do organismo.
Aparato digestivo humano
http://iespoetaclaudio.centro
s.educa.jcyl.es/sitio/upload/
digestivo.swf
BOCA
Encargase da
entrada dos alimentos
no aparello dixestivo,
trocealos e comenza la
dixestión dos
polisacáridos.
Boca
 Diente: estructura y la caries
http://iespoetaclaudio.centros.educa.jcyl.es/sitio/upload/caries.swf
Morfoloxicamente compóñense
de tres partes:
- A coroa: parte que sobresae
da enxivia; ten unha forma
variable.
- O colo: lixeiro estreitamento
rodeado pola enxivia.
- A raíz: parte enterrada no
alvéolo do maxilar. Pode ser
simple ou ramificado.
Estruturalmente, cada
dente ten unha cavidade
central ocupada pola
pulpa dental, composta
por tecido conxuntivo,
atravesado por vasos
sanguíneos e nervios.
A pulpa está cuberta
por outra capa
chamada dentina ou
marfil. Capa moi dura
formada por
substancias similares
ás do óso.
A dentina está
protexida na coroa e no
pescozo polo esmalte (é
un material moi duro) e,
na raíz, polo cemento
serve para unir o dente
có alvéolo.
Dientes
Farinxe: conducto musculo-
membranoso de 11 a 14 cm.
Deglutición
Estructura xeral do tubo dixestivo
Esófago
 Movementos peristálticos
http://iespoetaclaudio.centros.educa.jcyl.es/sitio/upload/peristalsis_3eso.swf
Peristaltismo do esófago
 Estómago
http://iespoetaclaudio.centros.educa.jcyl.es/sitio/upload/ap_digestivo3eso.swf
Músculos das paredes
do estómago e
intestino:
movementos peristálticos
e movementos de
mezcla
 Fígado e páncreas
http://iespoetaclaudio.centros.educa.jcyl.es/sitio/upload/ap_digestivo3eso.swf
Pilosidades
intestinais
No intestino delgado hai
tres tipos de pregamentos
da mucosa: válvulas
conniventes, pilosidades
intestinais e
micropilosidades. A
función é aumentar a
superficie de absorción da
 Válvulas
conniventes,
pillosidades e
micropilosidades

Digestión 1
http://iespoetaclaudio.centros.educa.jcyl.es/sitio/upload/digestion1.swf

Digestión 2
http://iespoetaclaudio.centros.educa.jcyl.es/sitio/upload/digestion2.swf

Digestión 3
http://iespoetaclaudio.centros.educa.jcyl.es/sitio/upload/ap_digestivo_voz.swf
As válvulas
conniventes son
pregamentos
transversais da mucosa,
en forma de media lua,
de 8 a 10 mm de
altura.
Tanto estes
pregamentos como o
resto da mucosa teñen
extensións a modo de
dedo, as pilosidades
intestinais, cunha altura
entre 0,5 e 1,5 mm.
Intestino groso: partes
A súa función máis
importante é a
absorción de auga e
sales, coa que as
materias indixestibles
fanse máis consistentes
e transfórmanse en
Tamén é importante
porque é o lugar onde
viven moitas bacterias,
que producen varias
vitaminas,
especialmente a
vitamina K.
Intestino
groso
Intestino groso: cego e válvula ileocecal
O recto é a última
porción do intestino
groso, constituida por
unha dilatación, a
ampolla rectal, e o
conducto anal, que
desemboca no orificio de
saída o ano.
Glándulas salivales
Son tres pares de glándulas
agrupadas, situadas ao
redor da cavidade oral, por
onde desembocan,
responsables da produción e
segregación de saliva e
chamadas: parótidas,
submaxilares e
Saliva: auga
(98%), sales,
mucus e ptialina
(amilasa)
 Fígado e páncreas
http://iespoetaclaudio.centros.educa.jcyl.es/sitio/upload/ap_digestivo3eso.swf
Fígado: parte anterior
Funcións do fígado:
1. Producir a bile necesaria
para a dixestión das
graxas.
2. É reservorio de sangue;
tamén no fígado son
destruidos os glóbulos
vermellos.
3. Almacena substancias
como aminoácidos, vitaminas
e azucres en forma de
glicóxeno. Tamén participa
na síntese de urea e
proteínas, incluído o
fibrinóxeno, necesarias para
a coagulación do sangue.
Síntesis de glicógeno, como
reserva enerxética, a
partir da glicosa sanguínea.

4. Eliminación de
substancias tóxicas para o
organismo, como o alcohol
ou algúns fármacos.
Páncreas
É unha glándula mixta,
dixestiva e endocrina;
ten tanto misión
endocrina, ao
segregar ao sangue
hormonas (insulina e
glicagón),
e misión dixestiva ao
producir o zume
pancreático (tripsina,
quimiotrpsina, amilase
pancreática, lipase
pancreática e nucleasas
pancreáticas).
 Dixestión na boca
Mastigación
(dixestión mecánica)
e insalivación
A mastigación é de gran
importancia para a
dixestión en xeral,
aumentando así a
superficie e, polo tanto,
facéndoos máis accesibles
aos encimas dixestivos.
Insalivación a través da
saliva, producida polas
glándulas salivais, que
humedece e suaviza os
alimentos, formando unha
masa pastosa chamada
bolo alimentario.
Bolo alimenticio
(masa pastosa):
alimento mastigado
e insalivado.
A saliva contén
un encima ptialina
(amilase) (3% da
dixestión do
amidón)
Deglutición
 É o acto polo cal
os alimentos pasan
da boca ao
estómago, pola
farinxe e o
esófago.
Movemento da epiglote
Deglutición
A primeira etapa
faise na boca e
realízase de
forma voluntaria.
O bolo comprímese
cara atrás, aplicando
a lingua contra o
padal; así atravesa o
istmo das fauces e
chega á farinxe.
As fases farinxea e
esofáxica da
deglutición
realízanse
involuntariamente.
Movemento do padal brando
O padal brando
érguese para
cubrir as coanas
e evitar o paso
da comida ás
A epiglote pecha
a glote e con el o
camiño cara ás
vías
respiratorias.
A larinxe móvese
cara arriba e
cara adiante,
ampliando a
abertura
Dixestión no
estómago
Movementos
peristálticos e de
mezcla (dixestión
mecánica).
Dixestión no
estómago
Acción da ptialine da
saliva: transformación do 30%
do amidón en maltosa.
Zume gástrico: HCl,
pepsinógeno e renina ou
cuajo.
Proteínas --> polipéptidos
Secreción do zume gástrico. Dixestión gástrica
Quimo: masa
máis o menos
líquida e
parcialmente
dixerida.
Absorción no
estómago: auga,
sales, monosacáridos,
alcohol e fármacos.
Motilidade: unha
onda cada 20 seg.
Velocidade de paso
do quimo ao intestino:
- Fluidez do quimo no
estómago.
- Receptividade do
intestino delgado ao
quimo.
Dixestión no
intestino delgado:
Bile
Zume
pancreático
Zume pancreático:
amilase e lipase
pancreática,
tripsinógeno e
quimiotripsinógeno.
Zume intestinal:
carbohidrases
(disacaridases), lipase
entérica, enzimas
proteolíticos (peptidases),
enteroquinasa.
Amidón ------  maltosa
amilase pancreática

Maltosa, lactosa, sacarosa ---

monosacáridos
carbohidrases
(disacaridases)
Gota de graxa ----
 gotitas de graxa
Bile
Graxas ---- 
glicerol e ácidos
graxos
Lipase pancreática e lipase
Dixestión das
graxas
 Polipéptidos
----------------
aminoácidos
tripsina,
quimiotripsina, enzimas
proteolíticos
O conxunto de
substancias
resultantes da
dixestión no
intestino delgado
chámase quilo.
Digestión
Dixestión
Absorción:
Glicosa e outros
monosacáridos e os
aminoácidos: pasan ao
sangue
Glicerol e ácidos graxos:
pasan á linfa.