ალუდა ქეთელაური

დროის ხაზი
ქისტების თავდასხმა-ღამე
ალუდას დადევნება- გამთენია
ალუდას დაბრუნება-შუადღე
ღამე-სიზმარი

მზე ამოვიდა მაგარამ სოფელს შუქი ვერ მისწვდა, რომელიც იზოლირების

მოწყვეტილობის და ჩაკეტილობის მეტაფორაა.

ალუდას დაბრუნებისას თავდაჯერებულობა დაკარგული ჰქონდა, როდესაც

წასვლისას სულ სხვა იყო, თავდაჯერებული, დავლათიან. მისი თავი არ მოსწონს.
ავტორი ამ დროს მის სახლს არც ახსენებს და ყმად მოიხსენიებს.
გარემო ხვდება იგივე.
სახე აქვს მოღუშული, ნისლები არის გულიდან ნადენი.

ლირიკული გადახვევა
მტრობაზეა ლაპარაკი, მთავარი სიუჟეტიდან გადახვევა ხდება. ვისაც მტრობა
მოუნდა, მისი მთელი ცხოვრება საზარლად გაივლის, სისხლია ყველგან.
ხალხი ალუდასგან ელოდა ორ მარჯვენა ხელს, ტრიუმფალურად და ჟრიამულით
შეხვდნენ მას, მაგრამ მისი ეს „მარცხი“ შიშს დააბრალეს და თქვეს რომ
იტყუებოდა.
ყვება თუ რა მოხდა, იცის რომ რეპიტაცია დააკლდება, მარჯვენა რომ არ მოჭრა
მისი სახელი გატყდება მაგრამ მაინც ბოლომდე ყვება ამ ყველაფერს, ამბობს რომ
გულმა უმტყუნა და შეეცოდა. გულმა გონებას აჯობა. ხალხს ეგონა რომ ის
იტყუებოდა და მიმრებლობა ჩაკეტილი აქვთ, არ იჯერებენ მის მოყოლილს. ისინი
რელიგიით არიან დაბრმავებულები, მათი გონება არაა მზად , გარემო
ტრადიციები უშლიან ხელს.
მეტამორფოზა
ხდება მეტამორფოზა, ალუდას შეცვლა-მისი ხედვების და პერსპექტივის.
ალუდა არის დინამიური პერსონაჟი.
მინდია
ალუდას საუკეთესო მეგობარი, მინდია, მას ვერ ხედავს, არ ესმის მისი. ის
ყველაფერს ზედაპირულად უყურებს. ალუდას საქციელზე კითხვები არ უჩნდება,
ის უბრალოდ მოტხრობისთვის არის საჭირო რომ ალუდა ცალკე გამოყოფილი
იყოს. მისთვის ამაზე ფიქრიც საშისია და არ უნდა ამის აღიარება რომ ალუდა
გამოეყო ამ საზოგადოებას, და რომ შეიცვალა. მისმა ქცევებმა ეს დამოკიდებულება
კარგად გამოხატა.
ხევისბერი
რატომ არ შეიძლება კურატის დაკვლა მუცალისთვის:
ტრადიციის გაგრძელება;
სხვა რელიგიის არის და არ შეიძლება;
რომ ალუდა ადრე ესე არ ცხოვროდა და მისი ცხოვრების წესიდან გამომდინარე
მას ეს არ ეკარგებოდა
ბერდიას ეშინია ალუდას ცვლილებისგან გამოწვეული ქაოსის, სანიმუშო
ადამიანის ცვლილების და ასეთი გავლენიანი და ავტორიტეტიანი ალუდას
შეცვლის რომელიც დიდ გავლენას მოახდენს დანარჩენებზე და ეს გამოიწვევს ამ
ზველი ტრადიციების და ძველი წესების დანგრევას.

ახალი ალუდა, ახალი პერსპექტივა, ახალი შეხედულებები.

ხალხმა დაკარგეს ალუდას რწმენა და ნდობა რომელიც ოდესრაც მათი ლიდერი,

მთავარი იყო.
მინდიას უწყლიანდება თვალები ალუდას როდესაც აგდებენ, ეცოდება როგორც
მეგობარი და როგორც ადამიანი, მაგრამ ის ზედაპირულად ხედავს ალუდას, და
არც მიაჩნია სწორად რომ ალუდასთვის ხმა ამოიღოს და ხალხი „გამოაღვიძოს“,
მას უმრავლესობაში ყოფნის კომფორტი აქვს, საზოგადოებაში კარგად არის, და
ალუდასთვის ამის დანგრევას არ აპირებს , რადგან თავიდანვე ჩანდა მისი
დამოკიდებულება ალუდას ცვლილებების მიმართ.