ОСНОВАЊЕ НА ЕУ

Изработи:
Филип Стојановски II-2
 Историјата на Европската унија е период кој
започнува во 1951 година со основањето на првата
голема европска наднационална економска заедница
- Европската заедница за јаглен и челик, која ги
обединува француската и германската индустрија за
јаглен и челик (ЕЗЈЧ) на предлог на францускиот
министер за надворешни работи. Роберт Шуман.
Самиот Шуман го дал предлогот на 9 мај 1950 година
и тој ден се зема како Ден на Европа. Договорот за
основање на Европската заедница за јаглен и челик
беше потпишан во Париз на 18 април 1951 година, а
стапи на сила на 23 јули 1952 година.​
 Европската унија  беше формирана со цел
да се стави крај на честите и тешки војни
меѓу соседите, кои кулминираа со Втората
светска војна.​
 ​Европските лидери беа убедени дека
економското и политичкото обединување е
единствениот начин да се обезбеди траен
мир меѓу нивните земји.​
 Шесте држави основачи во тоа време беа Белгија,
Франција, Германија, Италија, Луксембург и
Холандија. Со Римскиот договор е основана
Европската економска заедница (ЕЕЗ) во 1957 година
со цел да се создаде заеднички пазар на земјите-
членки, а во 1960-тите се карактеризира со економски
раст. Трендот кон поинтензивна економска соработка
продолжи со укинувањето на внатрешните граници
меѓу земјите-членки. Исто така, преговорите на
полето на Заедничката земјоделска
политика резултираа со заедничка контрола на
квалитетот и безбедноста на храната, но и вишок во
земјоделското производство. ​
 Првото проширување се случи во 1973 година, кога се
приклучија три нови држави - Данска, Ирска и Обединетото
Кралство. Три години подоцна се одржаа првите директни
избори за Европскиот парламент, кои значително го зголемија
значењето на оваа институција. Грција се приклучи на
Заедницата во 1981 година, а пет години подоцна Шпанија и
Португалија. Во текот на 1990-тите беа воведени значајни
промени. Формирањето на единствениот пазар е завршено, со
што се создадени услови за слободно движење на стоки, услуги,
луѓе и капитал. Со ратификацијата на Договорот од Мастрихт,
формално беше создадена Европската унија, а во областите на
дејствување на ЕУ беа додадени нови области, на пр. животната
средина и заедничката безбедносна политика. Австрија, Финска
и Шведска пристапија во 1995 година и го зголемија бројот на
земји-членки на петнаесет. Како дел од Договорот од Амстердам,​
 Во јануари 2002 година, заедничката валута, еврото,
беше воведена и дванаесет земји-членки се
приклучија на еврозоната и ја заменија својата
национална валута за евро. До почетокот на јануари
2011 година, бројот на членки на еврозоната
се искачи на седумнаесет. Најголемата експанзија
досега, т.н „Источното проширување“ се случи во
2004 година кога Унијата беше проширена на
уште десет земји-членки: Кипар, Чешка, Естонија,
Унгарија, Летонија, Литванија, Малта, Полска,
Словачка и Словенија. По проширувањето во 2007
година, кога се приклучија Бугарија и Романија,
 Договорот за воспоставување на Уставот на Европа, често
наречен европски устав, беше потпишан во Рим во 2004
година со цел да ги замени сите претходни договори. Но,
овој предлог не беше спроведен бидејќи беше отфрлен
на референдум во Франција и Холандија. Новиот
реформски договор, познат како  Лисабонски договор ,
потпишан во 2007 година и неговото влегување во сила
во декември 2009 година, воведе значајни иновации како
што се правниот субјективитет на ЕУ, Постојаниот
претседател на Европскиот совет и високиот претставник
на Унијата за надворешни работи Работи и
безбедносна политика.процедури за соодлучување, а на
Повелбата за основните права и се дава исто правно
значење како и на основачките договори.​