მოციმციმე

არითმია მარიამ მახაჭაშვილი

 მოციმციმე არითმია წარმოადგენს სუპრავენტრიკულურ ტაქიარითმიას, რომელიც ხასიათდება
წინაგულების არაკოორდინირებული ელექტრული აქტივაციით და შედეგად, წინაგულების არაეფექტური
შეკუმშვით.
კლასიფიკაცი
ა
• პაროქსიზმული (თვით-
ლიმიტირებადი ანუ გარდამავალი)
მოციმციმე არითმია
• პერსისტიული მოციმციმე არითმია
• ხანგრძლივი პერსისტიული
მოციმციმე არითმია
• პერმანენტული მოციმციმე არითმია
• სუბკლინიკური ან ფარული
მოციმციმე არითმია
• სარქვლოვანი მოციმციმე არითმია
• იზოლირებული მოციმციმე
არითმია
პათოფიზიოლოგი
ა
• წინაგულების ციმციმის დროს
გულის ამ ნაწილების აქტივობა
რეგისტრირდება მაღალი
სიხშირის(350-600 წუთში)
არარეგულარული რხევების
სახით-F
ტალღებით.იკუმშებიან
მხოლოდ ცალკეული
მიოფიბრილები
მრავალრიცხოვანი re-enntry
ტალღების გაჩენის გამო,
მთლიანად წინაგული კი
არასრული შეკუმშვის
მდგომარეობაშა. ცალკეული
კუნთოვანი ბოჭკოების
გავლით იმპულსები
ატრიოვენტრიკულურ
კვანძამდე აღწევენ მის
რეფრაქტერულ
მდგომარეობაში ყოფნისას,
ამიტომ აღნიშნული კვანძი
არარეგულარულად ატარებას
აგზნებას და პარკუჭების
შეკუმშვა უწესრიგო,
არარეგულარული ხასიათისაა.
 • პარკუჭების შეკუმშვის ხშირი რითმით-
ტაქისისტოლური ფორმის მოციმციმე
არითმია(შეკუმშვათა რიცხვი
მუდმივი ტიპის აღემატება 90-100)
არითმია
შეიძლება • პარკუჭების შეკუმშვის იშვიათი
მიმდინარეობდეს რითმით-ბრადისისტოლური ფორმის
: მოციმციმე არითმია(შეკუმშვათა
რიცხვი 60-ზე ნაკლებია).
• თუ პარკუჭების შეკუმშვათა რიცხვი 60-
90-მდეა-ნორმოსისტოლური
მოციმციმე არითმია.
• წინაგულების მოციმციმე არითმია უპირატესად
ვითარდება მიტრალური სტენოზის,
კარდიოსკლეროზის და თირეოტოქსიკოზის დროს,
ე.ი მაშინ, როდესაც მკვეთრად იზრდება გულის
დატვირთვა და ირღვევა ნივთიერებათა ცვლა
მიოკარდიუმში.
კლინიკური
ნიშნები
• ქოშინი
• გულისცემის აჩქარება
• ტკივილი მკერდის ძვლის უკან
• დაღლა
• საერთო სისუსტე
• შრომის უნარის დაქვეითება
• გულის წასვლა
• თავბრუსხევა
• ფიბრილაციასთან ერთად შეიძლება აღინიშნოს გულის
უკმარისობის ნიშნები ან თრომბოემბოლიური
გართულებები.
• ბრადისისტოლიით მიმდინარე მოციმციმე არითმიის
შემთხვევაში ავადმყოფები ხშირად ჩივილებს საერთოდ არ
წარმოადგენენ
 • 1.თითოეული QRS კომპლექსის წინ P კბილის არარსებობა
• 2.P კბილების ნაცვლად F ტალღების არსებობა, რომლების
ერთმანეთისგან განსხვავდებიან ზომით, ფორმით , ხანგრძლივობით
და სიხშრით(400-700 წუთში)
ელექტროკარდიოგრაფია • 3.გულის რითმის არარეგულარობა-სხვადასხვა ხანგრძლივობის R-R
ინტერვალები
• 4.F ტალღები ყველაზე უკეთ ვლინდება V1 და V2 განხრებში.
• 5.სინუსური რითმის დროს წინაგულების ფიბრილაციის შესაძლო
ელექტროკარდიოგრაფიული ნიშნებია წინაგულშიდა ბლოკადა -P
კბილი გრძელია 0,12 წმ-ზე მეტად და ორფაზიანი P კბილები II,III aVF
განხრებში.
ექოკარდიოგრაფიული
გამოკვლევა წარმოებს:

• გულის დაავადების გამოვლენის ან

გამორიცხვის მიზნით
• მარცხენა წინაგულის ზომების
დასადგენად
• მარცხენა პარკუჭის კუმშვადი
ფუნქციის შესაფასებლად
• გულშიდა თრომბების გამოსავლენად
 • წინაგულების თრთოლვა
დიფერენციული
• წინაგულოვანი ტაქიკარდია
დიაგნოზი ტარდება
• მულტიფოკალური წინაგულოვანი ტაქიკარდია
შემდეგ
• ვოლფ-პარკინსონ-უაიტის სინდრომი
დაავადებებთან:
მკურნალობის
მიზანია:
• სინუსური რიტმის აღდგენა
• წინაგულების ფიბრილაციის
პაროქსიზმების პროფილაქტიკა
• გულის შეკუმშვათა სიხშირის
კონტროლი
• თრომბოემბოლიური
გართულების პროფილაქტიკა
IA კლასის
ანტიარითმიული
საშუალებები

• ქინიდინი, პროკაინამიდი და
დიზოპირამიდი.
• უკავშირდება ღია და არააქტიურ
მდგომარეობაში მყოფ ნატრიუმის
პოტენციალდამოკიდებულ არხებს
და ხელს უშლის ნატრიუმის
შედინებას უჯრედში,
ახანგრძლივებს ფაზა 0-ის
დეპოლარიზაციას და მოქმედების
პოტენციალს. აქვეითებს
გამტარებლობის სიჩქარეს და
ზრდის რეფრაქტერობას.
IC კლასის
ანტიარითმიული
საშუალებები

• ფლეკაინიდი და პროპაფენონი.
• ფლეკაინიდი თრგუნავს ფაზა0-ის
გავრცელებას პურკინიეს და
მიოკარდიუმის ბოჭკოებში, რაც
ახანგრძლივებს
გამტარებლობას გულის
ქსოვილში.გულის ავტომატიზმის
დაქვეითების ძირითადი მიზეზია
მოქმედების პოტენციალის
ზღურბლის გაზრდა.
III კლასის
ანტიარითმიული
საშუალებები

• ამიოდარონი, სოტალოლი,
დოფეტილიდი, იბუტილიდი,
დრონედარონი.
• ამიოდარონი შეიცავს იოდს და
სტრუქტურულად თიროქსინის
მსგავსია. მისი ძირითადი ეფექტია
მოქმედების პოტენციალისა და
რეფრაქტერული პერიოდის
გახანგრძლივება, რასაც კალიუმის
არხების დათრგუნვით
ახორციელებს.
• უნდა გვახსოვდეს, რომ ანტიარითმიულ სამკურნალო საშუალებებს
აქვს არითმოგენული ეფექტიც, კერძოდ, შეიძლება განვითარდეს
პარკუჭების ფიბრილაცია, პოლიმორფული პარკუჭოვანი
ტაქიკარდია, პირუეტის ტიპის ტაქიკარდიები(TORSADE DE POINTES), IA
და III კლასის ანტიარითმიული საშუალებებით მკურნალობისას
გართულებების მაუწყებელია ეკგ-ზე Q-T ინტერვალის
გახანგრძლივება და მომატებული დისპერსია.
• 48 სთ-ზე მეტი დროის განმავლობაში ფიბრილაციის გაგრძელებისას,
თრომბოემბოლიური გართულების პროფილაქტიკის მიზნით,
რეკომენდირებულია ანტიკოაგულანტების დანიშვნა პერორალურად
3 კვირის განმავლობაში, შემდეგ კი საჭიროა გულის რითმის აღდგენა
ელექტრული კარდიოვერსიის საშუალებით. ამ დროს გამოიყენება
200ჯ სიდიდის მუხტი.
 • წინაგულების ფიბრილაციის პაროქსიზმების
პროფილაქტიკა რთულია, რადგან რეციდივები
საკმაოდ ხშირია.
• პაციენტებს ურჩევენ შეზღუდონ ყავა, მაგარი ჩაი,
გამორიცხონ ალკოჰოლი და თამბაქო.
• პაროქსიზმების პროფილაქტიკისთვის
ეფექტრურია ამიოდარონი დოზით
პროფილაქტიკ 200-400მგ/დღე-ღამეში.
ა • თრომბოემბოლიური გართულების მაღალი
რისკის მქონე პაციეტებისთვის
რეკომენდირბულია არაპირდაპირი
ანტიკოაგულანტის(ჰეპარინი,
ვარფარინი) დანიშვნა.თრომბოემბოლიის
დაბალი რისკის პაციენტებისთვის
რეკომენდირებულია აცეტილსალიცილის მჟავას
დანიშვნა დოზით 325 მგ/დღე-ღამეში