Professional Documents
Culture Documents
Ibong Adarna
Ibong Adarna
Scene 1
(Palace)
Scene 2
(Don Fernando’s room)
Scene 3
(Mountain)
Scene 4
(Palace)
Scene 6
(Mountain)
Narrator: Tulad rin sa nangyari kay Don Pedro’y naging bato din si
Don Diego.
Scene 7
(King’s room)
Donya Valeriana: (paces back and forth) Mahal ko, masama ang
kutob ko sa nangyayari kina Don Pedro’t Don Diego. Ano ba ang
dapat gawin natin?(worried)
Don Fernando: (looks at Don Juan) Anak, ikaw nalang ay ang aking
pag-asang ako’y gumaling na sa pamamagitan ng paghahanap sa
mahiwagang Ibong Adarna.
Don Juan: Ama, gagawin ko po ang aking makakaya… Paalam po sa
inyo.
(walks out of the king’s room)
Scene 8
(Mountain)
(Hermit disappears)
Don Juan: (See Piedras Platas with amazement then sees a small
house and knocks)
Ermitanyo: Tumuloy ka, halika’t sumalo sa akin sa pagkain.
Don Juan: (sits down) Ang aking ama po’y may sakit at ang tanging
lunas lamang ay ang Ibong Adarna.
Ermitanyo: Don Juan, ang Ibong Adarna ay may engkanto na wala
pang tumatalo.
Don Juan: Titiisin ko ang lahat para lang gumaling ang aking ama.
Ermitanyo: Ang punungkahoy na makinang na iyo nang naraanan,
ay doon nga namamahay ang Ibong Adarna. Ang ibon ay
dumadating sa hatinggabi, kumakanta ito ng malambing at
magpapalit ng itsura ng balahibo hanggang ika’y aantokin. Bwat
kantang pakinggan ang palad mo ay sugatan, saka agad mong
pigaan ng dayap ang hiwang laman kung hindi mo ito magagawa,
ikaw ay magiging bata katulad ng iyong mga kapatid na sina Don
Pedro’t Don Diego. Dalhin mo rin itong sintas, itali mo pagkahawak
sa Ibong Adarna. Don Juan, hayo ka na, ito’y oras na talaga ng
pagdating ng Ibong Adarna.
Narrator: Nang nakarating na si Don Juan sa Piedras Platas, sinunod
niya ang ipinayo ng matandang ermitanyo.
Don Juan: Nandito na ang ibon…
Don Pedro: Mahal kong ama, kami’y naririto na’t dala ang ibong
makakapaggamot sa iyong karamdaman.
Don Fernando: Nasaan si Don Juan?
Don Diego: Ama, hindi po namin alam kung saan ang aming
kapatid. Ngunit bumalik kami upang kayo ay gamutin. O ibong
adarna, ikaw ay kumanta na.
(Ibong Adarna does not sing and turns ugly)
Scene 10
(Mountain and Hermit’s house)
Ermitanyo: (appears and helps Don Juan lie down) Prinsipe, malubha
ang iyong sugat hayaan mong gamutin ko ito.
Narrator: Ilang araw ang nakalipas, maginhawa at handang umuwi
na si Don Juan dahil sa tulong ng Ermitanyo.
Don Juan: Salamat po sa lahat. Ako’y babalik na sa Berbanya. (Shakes
the hermit’s hand)
Scene 11
(King’s room)
(Both exits)
Don Diego: Juan, gumising ka na…
Don Juan: (goes out to see the bird) Hay naku, ang sarap ng tulog ko
kagabi, magpapahinga muna nga ako…(sits on the chair and sleeps)
Don Diego at Pedro: (Sneak towards the room and release the bird)
Narrator: Pagkagising ni Don Juan, tumambad sa kanya ang bukas
na hawla ng Ibong Adarna.
Don Juan: Naku! Nasaan na ang Ibong Adarna?!?! Ako’y aalis na sa
palasyo para sa ikabubuti ng aking mga kapatid, hindi ko gustong
sila ay mapahamak. (runs away)
Narrator: Bago mitak ang umaga, si Don Juan ay umalis na upang
pagtakpan ang ginawang kasalanan ng mga kapatid.
Don Fernando: Nasaan na ang Ibong Adarna!?!?!
Don Diego: Ama, hindi po naming alam.
Don Pedro: Ang alam lang naming ay si Don Juan ang huling
nagbantay sa Ibong Adarna….
Don Fernando: Mga anak ko, hanapin ninyo ang inyong bunsong
kapatid na si Don Juan at iuwi ninyo siya dito sa palasyo…
Don Pedro: Ama, huwag po kayong mag-aalala, aming hahanapin si
Don Juan.
Scene 12
(Mountain)
Narrator: Mga bukid, burol at bundok, bawat dako’y sinalugsog
upang hanapin si Don Juan, ngunit sila’y walang nakita.
Don Diego: (stops) Wala, wala si Don Juan…Ako’y pagod na pagod,
Nasaan na kaya siya?
Narrator: Lakad, tanaw at silip ang kanilang ginawa ngunit wala pa
rin nakita si Don Juan. Hanggang sa, nakita na rin nila si Don Juan sa
Armenyang Kabundukan. Itong Bundok ng Armenya’yisang pook na
maganda at napaliligiran ng tanawing kaaya-aya. Sa Armenya
tumahan si Don Juan upang doon pagsisihan ang nagawang
pagkukulang
Don Diego: Juan, sa wakas ay natagpuan ka na naming…
Don Pedro: Ang ganda ng lugar na ito, gusto kong tumira dito.
Don Diego: Pedro, ako’y nahihiya na sa ating kapatid na si Juan, ang
dami ng mga masasamang bagay ang ginawa natin sa kanya.
Don Pedro: Ikaw sana’y huwag ganyan, lakasan mo ang iyong loob
at ang kahihiya’y ipaglihim mo kay Juan.( says it to Don Diego
silently)Kung ibig ninyong huwag nang balikan ang ating mga
magulang, pabayaan mo na sila sa Berbanya’t dito na tayo tumira sa
Armenya. Tuklasin nating tatlo ang ating kapalaran sa ibang
kaharian.
Narrator: Masaya silang naninirahan sa Armenya, nang ipasyang
akyatin nila ang bundok na hindi pag nila nahahalughog.
Don Juan: Ang balong ito’y may hiwaga, ihugos ninyo ang tali nang
dahan-dahan, huwag ninyong bitawan hanggang aking sasabihin.
Don Diego: Ako’y matanda sa iyo, kaya marapat ay ako ang ihugos
muna ninyo.
Don Pedro: Wala ka ring karapatan, pagkat ako ang panganay.
Don Juan at Don Diego: Kung gayon, ikaw ang mauna at kami
nama’y bahala.
Don Pedro: (Goes inside the well) Hindi ko matagalan ang
nakakatakot na dilim para akong sinasakal. (Goes up)
Don Diego: Ako naman…(Goes down and then goes up) Ang lalim at
ang dilim ng balong ito…
Don Juan: Handa na akong pumasok sa balon (Goes down)
Narrator: Si Don Jua’y walang takot na binaba ang balon.
Don Pedro: Ang tagal naman nitong si Juan!
Don Diego: Ano na kaya ang nangyari sa kanya?
Scene 13
(Inside the well)
Narrator: Nang nakarating si Don Juan sa loob ng balon, siya ay
namangha sa ganda ng palasyong gawa sa ginto at pilak at lalonh-
lalo na sa ganda ni Donya Juana.
Don Juan: (looks around and then sees Donya Juana) O, mahal na
prinsesa, ang ganda mo’y nakakasilaw, gusto kong ipahayag sa iyo
ang aking tunay na pagmamahal.
Donya Juana: Tanggapin mo ang aking puso, pusong iyan pag
naglaho’y nagtaksil ka sa akin.
Don Juan: Hinding-hindi kita pagtataksilan sapagkat ikaw ay ang
aking buhay.
Donya Juana: May isang higanteng nagbabantay sa akin, kailangan
mo siyang matalo bago ako’y mapasayo.
Don Juan: Kung gayon, gagawin mo ang lahat para sa iyo.
(Giant appears)
(Don Juan gets sword and fights until the giant is dead)
Don Juan: Ngayong natapos ko na ang higanteng bantay, balak
kitang iuwi sa aking kaharian.
Donya Juana: Bago mo gawin iyan, ang hiling ko sana’y iyong iligtas
ang aking kapatid na si Donya Leonora mula sa serpyenteng
nagbabantay sa kanya sa isang palasyo.
Don Juan: Para sa iyo, aking isasakatuparan ang iyong hiling. (runs)
Scene 14
(Donya Leonora’s palace)
Narrator: Umiral na naman ang inggit kina Don Pedro at Don Diego
sa kanilang bunsong kapatid nang muli itong magtagumpay sa
pakikipagsapalaran sa ilalim ng balon. Dagdag pa rito si Leonorang
pagkaganda na bumihag sa puso ni Don Pedro.
Scene 15
(Palace)
Scene 16
(Donya Leonora’s room)
Scene 17
(Mountain)
Scene 18
(Palace)
Don Pedro: (knocks on Leonora’s door) Leonora, aking giliw, paki-
usap buksan mo ang pinto.
Donya Leonora: (crying) Hindi ko gustong maikasal sa iyo! Ako ay
maghihintay kay Don Juan, siya ang tunay kong minamahal at hindi
ikaw!
Don Pedro: Kahit anong mangyari ay hihintayin kitang buksan ang
iyong puso para sa akin. (sadly goes out)
Scene 19
(Mountain)
Scene 20
(Lake)
Narrator: Narating ni Don Juan ang kahariang Cristalinos sa tulong
ng agilang alaga ng ermitanyo. Unang pagkakita ni Don Juan kay
Donya Maria Blanca ay nabihag na ang kanyang puso.
Don Juan: O prinsesang sadyang marikit, ako’y humahanga sa iyong
kagandahan, pakay ko ay maglahad ng aking pag-irog sa iyo. Ako si
Don Juang nais magbigay sa iyo ng ligaya habang-buhay.
Donya Maria: Huwag kang maingay at baka marinig tayo ni ama.
Don Juan: Para sa iyo, ako’y buong tapang na magpapakilala ng
aking sarili sa iyong ama.
Scene 21
(Haring Salermo’s palace)
Scene 22
(Nayon)
Scene 23
(Palace)
Scene 24
(Nayon)
Scene 25
(Palace)
Narrator: Nagsadya sa palasyo si Donya Maria sakay ang isang
magarang karosa at suot ang isang napakagandang kasuotan. At siya
ay naghanda ng palabas tungkol sa pag-iibigan nila ni Don Juan
upang muli siyang maalala nito.
Donya Valeriana: Magandang pagdating, Emperatris.
Don Fernando: Itigil muna natin ang kasal upang ating ipakita sa
Emperatris ang ating malugod na pagtanggap sa kanya.
Donya Maria: Ako’y maghahandog ng palabas sa inyo na
ipinagbibidahan ng mga maliliit na mga negrito
Narrator: Sa kasawiang palad ay hindi pa rin maalala ni Don Juan si
Donya Maria. Kalaunan, nagbalik sa alaala ni Don Juan ang kanyang
sumpa kay Donya Maria sa pamamagitan ng pagsasalaysay nito at
ng mga negrito ang mga pangyayari.
Don Juan: Ikaw nga, ang Mariang aking mahal… Tayo’y
magpapakasal ngayon din.
Donya Leonora: Hindi! Akin si Don Juan , sa akin siya
magpapakasal.
Don Juan: Leonora, arsobispo at ama tunay ko pong mahal si Donya
Maria.