,,Парадоксот на Диоген" видовте човек што се обидел да заборави на животот
Најистакнати претставници на македонска повоена драма се Коле Чашуле и Томе
Арсовски. Освен ова Арсовски е најзаслужен драматург со неговите битово-социјални и фолклорни белези. Тој кулминацијата на неговиот творештво го постигнува со драмата „Парадоксот на Диоген„. Со оваа драма Арсовски длабоко анализира социјалното општество и психологијата на луѓето. Драмата е конципирана како судски процес. Во обој судски процес се суди младиот Драшко Каровски за уривањето на хотелот „Сплендид„ при што имало и две жртви. Драшко, како млад момче, бил со многу добар карактер. Тој бил добар ученик, но не земал стипендија за факултет, но работил за да се школуба. И тој станал најуспешниот архитект. Тој постигнал многу во млади години. Тој се изменил по доаѓањето во Македонија и почнал да се однесувал лошо со сите, посебно со родители. Поентата на драмата е колку е виновен Драшко за уривањето на хотелот со две жртви, од која еден од нив бил добар пријател на Драшко. Во судскиот процес , Драшко, во неговиот совест го прифаќа вината. Но ова не смета дека тој самиот е виновен. Кога Драшко бил зафатен со своите проблеми, колегите не му кажале за проблемите на фирмата, и тој не бил свесен да разбере што се слушува. Негрижата и ињорањето донесувал вината. Затоа и авторот не го осудил Драшко, но го оставил публиката да пресуди. Можеби Драшко не е виновен за уривањето на хотелот, но тој е виновен и за нешто друго. Тој во илузијата на богатството, заборавил дека има и други вредности како моралот, љубовта за родители, мир и др. Барајќи многу, изгубил све! Бил многу тажно жртвувањето на две луѓе но овој случај ги отворил очите на Драшко да ги гледа грешките што ги направил. Многу е суров да бидеш обвинет како осуденик но треба да видеш по пажлив и објектив за да гледаш своите грешки додека го најтешката стаза- да бидеш осуденик- има многу други случаји кои предупредуват доаѓањето на злото. Богатството може да го полни џебот ама ти го затвори очите и умот!