За јадрата за кои 4<12 специфичната енергија на сврзување има мали вредности, а
потоа со пораст на масениот број постепено се зголемува. На пример, јадрото на
деутериумот има најмала специфична енергија од 1,11 MeV, а максималната вредност од 8,8 MeV ја достиг- нуваат јадрата од средината на периодниот систем (тоа е зона на стабилни јадра). Кај јадрата со голем масен број специфичната енергија на сврзување опаѓа до 7,4 MeV, така што јадрото со масен број 208 е последното стабилно јадро. Сите јадра со 4>208 спонтано се распаѓаат. Имено, во при- родата не постојат стабилни јадра со Z > 83. Од фактот дека графикот на специфич- ната енергија има максимум, следува дека енергија се ослободува во оние јадрени реак- ции кај кои специфичната енергија на сврзу- вање на продуктите на реакцијата е поголема од специфичната енергија на сврзување на почетните јадра. Овој општ услов може да се исполни на два начина: или при разбивање на масивни јадра од крајот на периодниот систем во по- лесни, или при синтеза на јадра од почетокот на периодниот систем во поголеми.