‫سوره عبس‬

‫‪30‬‬ ‫‪80‬‬
‫‪24‬‬ ‫مکه‬
‫‪42‬‬
‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫الر ْح َٰم ِن ه‬
‫الر ِح ِيم‬ ‫ِب ْس ِم ه ِ‬
‫َّللا ه‬

‫به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانیاش‬

‫همیشگی‪.‬‬
‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫عبس وتوله َٰى‬

‫چهره در هم کشید و روی گردانید‪)۱( ،‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫أ ْن جاءهُ ْاْلعْم َٰى‬

‫از اینکه آن مرد نابینا نزد او آمد! (‪)۲‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫وما يُ ْد ِريك لعلههُ ي هز هك َٰى‬

‫تو چه می دانی شاید او [در پرتو تعالیم اسالم از آلودگی]‬

‫پاک و پاکیزه شود (‪)۳‬‬
‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫أ ْو يذه هك ُر فت ْنفعهُ ال ِذِّ ْكر َٰى‬

‫ّ‬
‫یا متذکر [حقایق] گردد و آن تذکر او را سود دهد؛ (‪)۴‬‬
‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫أ هما م ِن ا ْست ْغن َٰى‬

‫اما کسی که خود را ثروتمند نشان می دهد (‪)۵‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫فأ ْنت لهُ تص هد َٰى‬

‫تو به او روی می آوری [و نسبت به وی‬

‫اهتمام می ورزی] (‪)۶‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫وما عليْك أ هَّل ي هز هك َٰى‬

‫در حالی که اگر او نخواهد خود را [از آلودگی های باطنی و‬

‫عملی] پاک کند تکلیفی بر عهده تو [نسبت به او] نیست؛ (‪)۷‬‬
‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫وأ هما م ْن جاءك ي ْسع َٰى‬

‫و اما آنکه شتابان نزد تو آمد (‪)۸‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫و ُهو ي ْخش َٰى‬

‫در حالی که [از پروردگارش] می ترسد‪)۹( ،‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫فأ ْنت ع ْنهُ تل هه َٰى‬

‫تو [با روی گردانی] از او به دیگران می پردازی‪)۱۰( .‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ك هَّل ِإنهها ت ْذ ِكرة‬

‫این چنین [برخوردی شایسته] نیست‪ ،‬بی تردید این آیات‬

‫قرآن مایه پند است‪)۱۱( .‬‬
‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫فم ْن شاء ذكرهُ‬

‫پس هرکه خواست از آن پند گیرد‪)۱۲( ،‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ف ُمك هرم ٍة‬

‫ص ُح ٍ‬
‫ِفي ُ‬

‫در صحیفه هایی است ارزشمند (‪)۱۳‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫م ْرفُوع ٍة ُمط ههر ٍة‬

‫بلند مرتبه و پاکیزه (‪)۱۴‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ِبأ ْي ِدي سفر ٍة‬

‫در دست سفیرانی (‪)۱۵‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ِكر ٍام برر ٍة‬

‫بزرگوار و نیکوکار‪)۱۶( .‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ان ما أ ْكفرهُ‬ ‫قُ ِتل ْ ِ‬

‫اْل ْنس ُ‬

‫مرگ بر انسان‪ ،‬چه کافر و ناسپاس است! (‪)۱۷‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ي ش ْي ٍء خلقهُ‬ ‫ِم ْن أ ِِّ‬

‫[خدا] او را از چه چیز آفریده؟ (‪)۱۸‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ِم ْن نُ ْ‬
‫طف ٍة خلقهُ فق هدرهُ‬

‫از نطفه ای [ناچیز و بی مقدار] آفریده است‪ ،‬پس او را [در‬

‫ذات‪ ،‬صفات و اندام] اندازه الزم عطا کرد‪)۱۹( .‬‬
‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫سرهُ‬ ‫ث ُ هم ال ه‬
‫س ِبيل ي ه‬

‫آن گاه راه [هدایت‪ ،‬سعادت‪ ،‬خیر و طاعت] را برایش‬

‫آسان ساخت‪)۲۰( .‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ث ُ هم أماتهُ فأ ْقبرهُ‬

‫سپس او را میراند و در گور نهاد‪)۲۱( ،‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ث ُ هم ِإذا شاء أ ْنشرهُ‬

‫و سپس چون بخواهد او را زنده می کند‪)۲۲( .‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ك هَّل ل هما ي ْق ِ‬
‫ض ما أمرهُ‬

‫این چنین نیست [که وظیفه اش را انجام داده باشد] هنوز‬

‫آنچه را به او دستور داده به جا نیاورده است‪)۲۳( .‬‬
‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ام ِه‬ ‫اْل ْنس ُ‬

‫ان ِإل َٰى طع ِ‬ ‫ف ْلي ْن ُ‬
‫ظ ِر ْ ِ‬

‫پس انسان باید به خوراکش با تأمل بنگرد (‪)۲۴‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫أنها صببْنا ْالماء صبًّا‬

‫که ما [از آسمان] آب فراوانی فرو ریختیم‪)۲۵( .‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ث ُ هم شق ْقنا ْاْل ْرض شقًّا‬

‫سپس زمین را [به صورتی سودمند] از هم شکافتیم‪)۲۶( .‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫فأ ْنبتْنا ِفيها حبًّا‬

‫پس در آن دانه های فراوانی رویاندیم‪)۲۷( ،‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ضبًا‬
‫و ِعنبًا وق ْ‬

‫و انگور و سبزیجات (‪)۲۸‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫وز ْيتُونًا ون ْخ ًَّل‬

‫و زیتون و درخت خرما…‪)۲۹( .‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫غ ْلبًا‬
‫وحدا ِئق ُ‬

‫و بوستان های پر از درخت تناور و بزرگ (‪)۳۰‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫وفا ِكهةً وأبًّا‬

‫و میوه و چراگاه (‪)۳۱‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ام ُك ْم‬
‫عا ل ُك ْم و ِْل ْنع ِ‬
‫متا ً‬

‫تا مایه برخورداری شما و دام هایتان باشد‪)۳۲( .… .‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫صا هخةُ‬
‫ت ال ه‬
‫فإِذا جاء ِ‬

‫پس زمانی که آن بانگ هولناک و مهیب در رسد‪)۳۳( ،‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ي ْوم ي ِف ُّر ْالم ْر ُء ِم ْن أ ِخي ِه‬

‫روزی که آدمی فرار می کند‪ ،‬از برادرش…‪)۳۴( .‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫وأ ُ ِ ِّم ِه وأ ِبي ِه‬

‫و از مادر و پدرش…‪)۳۵( .‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫احب ِت ِه وب ِني ِه‬

‫وص ِ‬

‫و از همسر و فرزندانش (‪)۳۶‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ئ ِم ْن ُه ْم ي ْوم ِئ ٍذ شأْن يُ ْغ ِني ِه‬

‫ِل ُك ِِّل ْام ِر ٍ‬

‫در آن روز هرکسی از آنان را کاری است که او را به خود مشغول‬

‫می کند [تا جایی که نمی گذارد به چیز دیگری بپردازد‪)۳۷( ].‬‬
‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ُو ُجوه ي ْوم ِئ ٍذ ُم ْس ِفرة‬

‫در آن روز چهره هایی درخشان و نورانی است (‪)۳۸‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫احكة ُم ْست ْب ِشرة‬

‫ض ِ‬

‫خندان و خوشحال…‪)۳۹( .‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫و ُو ُجوه ي ْوم ِئ ٍذ عليْها غبرة‬

‫و در آن روز چهره هایی است که بر آنان غبار نشسته (‪)۴۰‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫ت ْرهقُها قترة‬

‫[و] سیاهی و تاریکی آنان را فرا گرفته است؛ …‪)۴۱( .‬‬

‫جزء ‪30‬‬ ‫سوره عبس (‪)80‬‬

‫أ ُ َٰ‬
‫ول ِئك ُه ُم ْالكفرة ُ ْالفجرة ُ‬

‫آنان همان کافران بد کارند‪)۴۲( .‬‬