ყველაზე გამოყენებული მეთოდია, ამ მეთოდით ხდება სისხლის სორნციული დეტოქსიკაცია გააქტივებული ნახშირისა და სხვა ქიმიური სორბენტების საშუალებით. ჩვენება-ინტოქსიკაციური გენეზის ფსიქოზური მდგომარეობანი: ალკოჰოლური, ნარკოტიკული აბსტინენტური მდგომარეობები, ონეიროიდულ-კატატონური და მწვავე ჰიპერტოქსიკური მდგომარეობები შიზოფრენიის დროს უკუნაჩვენებია-გულსისხლძარღვთა მყარი უკმარისობისა და ისეთი სომატური დაავადებების დროს, როდესაც გაზრდილია სისხლდენის საშიშროება. ეკთ
ელექტრო-კრუნჩხვითი თერაპია 1938 წ-უგო ჩერლეტი
ტარდება სპეციალური აპარატით, რომლებიც გამოიმუშავებენ მაღალი სიხშირის დენს, რაც საშუალებას იძლევა 70-80 ვ ძაბვისა და 0,3-0,5 წამის ხანგრძლივობის ელექტრული ზემოქმედების შემთხვევაში მივიღოთ გენერალიზებული გულყრა ბილატერალური და მონოლატერალურუ ეკთ, 8-15 პროცედურა. 10ვ- 160ვ, ხანგრ-0,6 წმ ჩვენება-მანიაკალურ დეპრესიული ფსიქოზის დეპრესიული ფაზა, შიზოფრენიის სხვადასხვა ფორმა, ინვოლუციური მელანქოლია, ფარტოდ გამოიყენება მდგრადი ფარმაკოლოგიური რეზისტენტობის შემთხვევაში. უკუჩვენება-გულის მანკები, ცერებრული ანგიომები და სხვა სახის ტვინის სიმსივნეები, ჰიპერტონული დაავადება, თრომბოფლებიტი, გლაუკომა. ფსიქოფარმაკოთერაპია
ფსიქოფარმაკოტერაპია წარმოადგენს ფსიქიკურ დაავადებათა
მკურნალობის ყველაზე გავრცელებულ მეთოდს, რომელიც ემყარება მრავალი ფარმაკოლოგიური ჯგუფისა და მოქმედების სპექტრის ფსიქოტროპულ სასუალებათა გამოყენებას. ნეიროლეფტიკები, ტრანკვილიზატორები, ანტიდეპრესანტები, ფსიქოსტიმულატორები, ნოოტროპები ნეიროლეფტიკები
ფსიქოტროპულ დაავადებათა დიდი ჯგუფია-ანტიფსიქოზური
მოქმედება, ჰალუცინაციური და ბოდვითი სიმპტომების რედუქცია, ხსნის ფსიქომოტორულ აღგზნებას, ამცირებს აფექტურ დაძაბულობას ქიმიური სტრუქტურის მიხედვით: ფენოთიაზინის ჯგუფი, პიპერაზინის ჯგუფი, ბუტიროფენონის ჯგუფი, რაუვოლფიის ალკალოიდები, თიოქსანტენები წინააღმდეგჩვენება-პარენქიმური ორგანოების ქრ. დაავადებები, გულსისხლძარღვთა სისტემის უკმარისობა, ალერგიული დაავადებები გართულება-“ნეიროლეფსიური სინდრომი“-რომელიც ხასიათდება ფსიქიკური, სომატური და ნევროლოგიური ექსტრაპირამიდული ხასიათის დარღვევებით. ტრანკვილიზატორები
სედაციური, შფოთვის მომხსნელი (ანქსიოლიტიკური),
დამამშვიდებელი მოქმედების პრეპერატებია. ეს პრეპარატები გამოიყენება ემოციური დაძაბულობის, შფოთვის, აწეული აგზნებადობის მოსახსნელად და განსხვავებით ნეიროლეფტიკებისგან არ აქვთ მკვეთრი სედატიური ეფექტი. სედატიური მოქმედების ტრანკვილიზატორები-ელენიუმი, ფენაზეპამი, რედედორმი სტიმულაციური მოქმედების ტრანკვილიზატორები-დიაზეპამი, რუდოტელი, ტრიოქსაზინი გვერდითი ეფექტები-დისპეპსიური დარღვევები, კანის ალერგიული რეაქციები, იოლი ატაქსია კოორდინაციის სუსტი დარღვევა ანტიდეპრესანტები
წარმოადგენს სხვადასხვა ქიმიური სტრუქტურის ნეიროტროპულ
პრეპარატებს, რომელთაც ახასიათებს სპეციფიკური დეპრესიის საწინააღმდეგო ეფექტი. სედაციური მოქმედების ანტიდეპრესანტები (თიმოლეფტიკები) მასტიმულირებელი მოქმედების ანტიდეპრესანტები (თიმოანალეფტიკები) გვერდითი ეფექტები-ჰიპერტონია, თავბრუსხვევა და თავის ტკივილი, პირის სიმშრალე, კანის ქავილი. ფსიქოსტიმულატორები
ფსიქოტროპული პრეპარატები, რომელთაც გააჩნიათ ინტელექტური
პროცესის აქტივაციის უნარი. ხსნის დაღლილობას, ძილიანობას, იწვევს ასოციაციური პროცესების გააქტიურეას. გამოიყენება ნევროზული და ნებროზისმაგვარი ასთენიური, ასთენიურ-აბოლიური მდგომარეობების დროს. თანამედროვე სინთეზურ ფსიქოსტიმულატორებს „კლასიკურისგან“ განსხვავებით (მაგ: ამფეტამინი) აქვთ შედარებით სუსტი მაგრამ ხანგრძლივი მოქმედება და გამოირჩევიან ნაკლები ტოქსიკურობით ნოოტროპები
ნოოტროპები ანუ ნეირომეტაბოლური ცერებროპროტექტორები
წარმოადგენს მედიკამენტთა ჯგუფს, რომელთაც გააჩნიათ ნერვული უჯრედის ნეირომეტაბოლიზმის გამაძლიერებელი, გამოხატული ანტიჰიპოქსიური მოქმედება და ხელს უწყობს თავის ტვინში მიმდინარე ჟანგვა-აღდგენითი პროცესების აქტივაციას
ფსიქიკური სფეროს პათოლოგიები, ხანდაზმულებში დემენციის დეპრესიის ეპიდემიოლოგია. მიზეზები, კლინიკური სიმპტომები და ნიშნები ხანდაზმულთა ზოგადი ფუნქციონალური შეფასება