განმარტება:

ანესთეზიოლოგია არის სამედიცინო დარგი, რომელიც მოიცავს ტკივილის შემსუბუქებას და

ქირურგიული პაციენტის სრულ მოვლას ოპერაციის დაწყებამდე, მის დროს და მის შემდეგ.

ეს გულისხმობს შესაბამისი საანესთეზიო საშუალებების შერჩევას და შეყვანას დროებითი

უგონო მდგომარეობის (ზოგადი ანესთეზია) ან სხეულის კონკრეტულ უბნებში
მგრძნობელობის დაბლოკვის მიზნით (რეგიონული ან ადგილობრივი ანესთეზია).

პაციენტის შეფასება:

ნებისმიერი ქირურგიული პროცედურის დაწყებამდე, ანესთეზიოლოგი ეცნობა პაციენტის

სამედიცინო ისტორიის, ამჟამინდელი ჯანმრთელობის მდგომარეობისა და ნებისმიერი
პოტენციური რისკის ან გართულების საფუძვლიან წინაოპერაციულ შეფასებას.ეს შეფასება
ეხმარება ინდივიდუალური ანესთეზიის გეგმის შემუშავებას, რომელიც მორგებულია
პაციენტის სპეციფიკურ საჭიროებებზე.

ოპერაციის დროს ანესთეზიოლოგები აკონტროლებენ სასიცოცხლო მნიშვნელობებს, მათ

შორის გულისცემას, არტერიულ წნევას, სატურაციას და სუნთქვის სიხშირეს. ისინი
არეგულირებენ ანესთეზიის სიღრმეს და სხვა პარამეტრებს, რათა უზრუნველყონ პაციენტის
ფიზიოლოგიური სტაბილურობა და რეაგირება მოახდინონ ნებისმიერ ცვლილებაზე,
რომელიც შეიძლება წარმოიშვას პროცედურის დროს.

საჰაერო გზების მართვა:

ანესთეზიოლოგი პაციენტს აწვდის სათანადო ჟანგბადს და უზრუნველყოფს მის კარგ

ვენტილაციას. ეს განსაკუთრებით კრიტიკულია იმ პაციენტებში, რომლებსაც უტარდებათ
ზოგადი ანესთეზია, სადაც სასუნთქი გზები ხშირად არის დაცული ენდოტრაქეალური
მილით.

ანესთეზიოლოგები მუშაობენ ქირურგიულ გუნდებთან და სხვა ჯანდაცვის

პროფესიონალებთან, რათა შეუქმნან უსაფრთხო და კომფორტული გამოცდილება პაციენტს
პერიოპერაციული მოგზაურობის განმავლობაში.

ანესთეზიის სახეები:

ზოგადი ანესთეზია: პაციენტი უგონო მდგომარეობაშია

რეგიონალური ანესთეზია: ბლოკავს ტკივილს სხეულის კონკრეტულ რეგიონში, როგორიცაა

ეპიდურული ან ნერვის ბლოკადა.
ადგილობრივი ანესთეზია: დააბუჟებს სხეულის მცირე, სპეციფიკურ უბანს, რომელიც
ხშირად გამოიყენება მცირე პროცედურებისთვის.

ზოგადი ანესტეზია

პაციენტის სიფხიზლიდან უგონო მდგომარეობაში გადაყვანის პროცესი ცნობილია როგორც

ინდუქცია. ეს ფაზა ჩვეულებრივ სწრაფად მიმდინარეობს და შეიძლება მოიცავდეს
ინტრავენურ მედიკამენტებს (დიპრივანი, თიოპენტალი) ან ინჰალაციურ საანესთეზიო
საშუალებებს (აზოტის ოქსიდს და აქროლად აგენტებს, როგორიცაა სევოფლურანი ან
დესფლურანი).

ზოგადი ანესთეზიის დროს პაციენტის სასიცოცხლო მაჩვენებლების სრული მონიტორინგი

ხდება, მათ შორის გულისცემა, არტერიული წნევა, ჟანგბადის გაჯერება და სუნთქვის
სიხშირე.

ზოგადი ანესთეზიის ერთ-ერთი უპირატესობას მისი შექცევადობა. ქირურგიული

პროცედურის დასრულების შემდეგ საანესთეზიო საშუალებების შეყვანა ჩერდება და
პაციენტი თანდათან გონს უბრუნდება.

ზოგადი ანესთეზიის შესაძლო გართულებები:

1.ალერგიული რეაქციები,

2. სუნთქვის პრობლემები ( ჰიპოქსია, ჰიპერკაპნია),

3.გულ-სისხლძარღვთა სისტემის გართულებები: შესაძლოა მოხდეს გულისცემის ან

არტერიული წნევის ცვლილებები, განსაკუთრებით პაციენტებში, რომლებსაც გულ-
სისხლძარღვთა პრობლემები აქვთ.

4. პოსტოპერაციული გულისრევა და ღებინება.

რეგიონალური ანესთეზია

რეგიონალური ანესთეზია არის ანესთეზიის მიწოდების მეთოდი, რომელიც ბლოკავს

მგრძნობელობას სხეულის კონკრეტულ რეგიონში. ამ დროს პაციენტს ფხიზლად რჩება.

რეგიონალური ანესთეზიის სახეები:

ეპიდურული ანესთეზია: ანალგეტიკი შეჰყავთ ეპიდურული სივრცეში ზურგის სვეტის

გასწვრივ, რომელიც ბლოკავს მგრძნობელობას სხეულის კონკრეტულ სეგმენტში.

სპინალური ანესთეზია (ზუსტი ინექცია): ანალგეტიკი შეჰყავთ პირდაპირ ზურგის არხში,

აბლოკირებს მგრძნობელობას ინექციის დონის ქვემოთ.
ნერვის ბლოკადა: ანალგეტიკი შეჰყავთ ნერვის ან ნერვების ჯგუფის მახლობლად, რომელიც
ბლოკავს მგრძნობელობას ამ მიდამოში.

რეგიონული ანესთეზია ხშირად გამოიყენება ანალგეზიის უზრუნველსაყოფად კიდურებზე,

მენჯზე ან მუცელზე ქირურგიული ჩარევისთვის.

რეგიონალური ანესთეზიის უპირატესობები:

ცნობიერების შენარჩუნება: პაციენტი რჩება ფხიზლად მხოლოდ სხეულის კონკრეტულ

ზონაში მგრძნობელობა დაბლოკილია.

ნაკლები გართულებები: რეგიონულმა ანესთეზიამ შეიძლება შეამციროს ზოგად

ანესთეზიასთან დაკავშირებული გართულების რისკი.

რეგიონალური ანესთეზიის გართულება:

1. ნევროლოგიური გართულებები: შესაძლოა დაზიანდეს პერიფერიული ნერვები.ამან

შეიძლება გამოიწვიოს მგრძნობელობის, ტკივილის დროებითი ან, მუდმივი დაკარგვა.

2. თუ ანალგეტიკი რაიმე მიზეზით მოხვდება ვენაში, ამან შეიძლება გამოიწვიოს სისტემური

ტოქსიკურობა, მათ შორის გულის არითმია ან გულის გაჩერება.

3. ჰემატომა და სისხლდენა: ნემსის ან კათეტერის შეყვანამ შეიძლება დააზიანოს

სისხლძარღვები, გამოიწვიოს ჰემატომა ან სისხლდენა.

4. ინფექცია:

5. ვაზოვაგალური რეაქცია: ზოგიერთ პაციენტს შეიძლება განუვითარდეს ვაზოვაგალური

რეაქცია, რომელიც მოიცავს არტერიული წნევის დაქვეითებას, სიფერმკრთალე და გონების
დაკარგვას.

6. ალერგიული რეაქციები

ადგილობრივი ანესტეზია

ადგილობრივი საანესთეზიო პრეპარატი გამოიყენება უშუალოდ კანის ან ლორწოვანი

გარსის ზედაპირზე, ან შეჰყავთ კონკრეტულ ნერვთან ახლოს, რათა დაბლოკოს ტკივილის
სიგნალები ამ ნერვიდან.

ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებები მოიცავს ისეთ პრეპარატებს, როგორიცაა

ლიდოკაინი, ბუპივაკაინი, მეპივაკაინი, არტიკაინი და სხვა.

ადგილობრივი ანესთეზიის უპირატესობა ისაა რომ, იგი ასოცირდება უფრო ნაკლებ

გართულებებთან, ვიდრე ზოგადი ანესთეზია.

ადგილობრივი ანესთეზიის შესაძლო გართულებები:

1.ალერგიული რეაქციები,

2. ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებების გადაჭარბებულმა დოზირებამ შეიძლება

გამოიწვიოს ტოქსიკური რეაქცია, რომელიც იწვევს ცენტრალური ნერვული სისტემის
აგზნებას, გულის არითმიას და სხვა სერიოზულ მდგომარეობას.

3. ადგილობრივი ანესთეზიის არასწორმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ქსოვილის

დაზიანება, სისხლდენა, სისხლჩაქცევები, ინფექცია და ტკივილი.

4. ნერვის მახლობლად საანესთეზიო საშუალების არასწორმა ინექციამ შეიძლება გამოიწვიოს

დროებითი ან თუნდაც ხანგრძლივი ნევროლოგიური გართულებები, როგორიცაა დაბუჟება,
ჩხვლეტა ან მგრძნობელობის დაკარგვა ინექციის არეში.

პოსტანესთეზიური პერიოდი

პოსტანესთეზიის პერიოდის ერთ-ერთი მთავარი ასპექტია სუნთქვის აღდგენა. პაციენტს

შეიძლება დაეხმარონ ვენტილაციაში. ფასდება პაციენტის ცნობიერების დონე. ტკივილის
კუპრებისთვის ანალგეტიკები ან სხვა ტკივილგამაყუჩებლები შეიძლება მიეწოდოს პაციენტს.
როდესაც პაციენტი სრულად ფხიზლდება, სტაბილიზირებულია და მზად არის
გამოწერისთვის, ის გადაჰყავთ სხვა განყოფილებაში ან აგზავნიან სახლში, პროცედურის
ბუნებისა და პაციენტის მდგომარეობის მიხედვით. ყველა ეს ღონისძიება მიზნად ისახავს
უსაფრთხო და ეფექტური აღდგენას ანესთეზიისა და ქირურგიული ჩარევის შემდეგ.