Professional Documents
Culture Documents
Ibong Adarna
Ibong Adarna
Scene 1
(Palace)
Narrator: Sa isang payapang kaharian na ang ngalan ay Berbanya, namumuno ang isang
Don Fernando: Ngayo’y panahon na upang kayong tatlo ay mamili sa dalawa. Kayo ba
Don Pedro, Diego at Juan: Ang paghawak ng kaharia’t bayan upang mga ito’y
Don Fernando: (cries proudly) Ipinapagmalaki ko kayo mga anak… Mabuhay ang
Scene 2
niyang kanyang bunsong anak na si Don Juan. Diumano, ito’y nililo at pinatay ng
dalawang tampalasan.
(Don Fernando’s wife and sons worriedly gathered to see the ill king)
Donya Valeriana: Naku, mahal ko, ano ba ang nangyari sa iyo?(looks at husband sadly)
Tabor kung saan makikita ang Piedras Platas, punong tirahan ng ibong Adarna.
Don Fernando: Pedro, anak, hanapin mo ang ibong adarna para ako’y gumaling na.
Huwag mong dalhin ang iyong kabayo sa paglalakbay sapagkat ito’y…. Sundin mo ako.
Scene 3
(Mountain)
Narrator: Sa kasamaang palad, sumuway sa utos ni Don Fernando si Don Pedro. Siya’y
kabundukan na higit sa tatlong buwan bago narating ang Bundok Tabor kung saan
makikita ang Piedras Platas, punong tirahan ng ibong Adarna, siya ay dumaan sa mga
iba’t ibang pahamak sa kanyang paglalakbay upang makuha lang ang lunas para sa
Don Pedro: (Climbs Tryingly) Malas naman nito, namatay ang kabayo ko…
Don Pedro: Natanaw ko na ang Piedras Platas… Ang ganda ng kapaligiran lalong-lalo
Scene 4
(Palace)
Narrator: Nainip ang mga tao sa kaharian sa tagal ng paghihintay kay Don Pedro kaya
Mga tao (group of commoners): Nasaan na kaya si Don Pedro? May pag-asa pa ba
kayang gumali ang mahal na hari? Don Diego, matagal na tayong naghihintay para sa
Scene 6
(Mountain)
kanyang mga magulang. Inabot ng limang buwan ang paglalakbay ni Don Diego bago
Platas.
Don Diego: Ano bang laking hiwaga, punong ganda’y nakakaakit sa mata!… Lumalalim
Narrator: Tulad rin sa nangyari kay Don Pedro’y naging bato din si Don Diego.
Scene 7
(King’s room)
Donya Valeriana: (paces back and forth) Mahal ko, masama ang kutob ko sa nangyayari
kina Don Pedro’t Don Diego. Ano ba ang dapat gawin natin?(worried)
Don Fernando: (looks at Don Juan) Anak, ikaw nalang ay ang aking pag-asang ako’y
Scene 8
(Mountain)
Narrator: Masakit man sa kalooban nina Don Fernando’t Donya Valeriana na mawalay
ang pinakamamahal nilang anak ay wala silang magawa dahil sa paghahangad ni Don
Juan. Kababaan ng loob at pagpapala ng Diyos ang tanging naging baon niya sa kanyang
paglalakbay.
(Don Juan tryingly hikes)
Don Juan: (Gets bread) Ito ho, isang tinapay na baon para sa aking paglalakbay.
Ermitanyo: (Holds Don Juan) Ako’y may isa pang bilin, isapuso mo ang pag-iingat,
upang ika’y hindi maging isang buhay na bato. Tanggapin mo itong tinapay bilang aking
pasasalamat.
Don Juan: Hindi ko maaring bawiin ang isang bagay na akin nang ibinigay.
(Hermit disappears)
Narrator: Nagdaan pa ang ilang oras bago nya matunton ang punong kanyang
hinahanap…
Don Juan: (See Piedras Platas with amazement then sees a small house and knocks)
Don Juan: May isang matandang ermitanyo ang nakapagsabi sa akin na ako’y pumaroon
Don Juan: (sits down) Ang aking ama po’y may sakit at ang tanging lunas lamang ay
Ermitanyo: Don Juan, ang Ibong Adarna ay may engkanto na wala pang tumatalo.
Don Juan: Titiisin ko ang lahat para lang gumaling ang aking ama.
namamahay ang Ibong Adarna. Ang ibon ay dumadating sa hatinggabi, kumakanta ito ng
pakinggan ang palad mo ay sugatan, saka agad mong pigaan ng dayap ang hiwang laman
kung hindi mo ito magagawa, ikaw ay magiging bata katulad ng iyong mga kapatid na
sina Don Pedro’t Don Diego. Dalhin mo rin itong gintong sintas, itali mo pagkahawak sa
Ibong Adarna.
Don Juan: (Saw the bread) Ikaw ba ay isang diyos na sikreto? Ikaw ba’y anak ni Hesus
Ermitanyo: (small smile) Don Juan, ika’y humayo na sapakat ito’y oras na ng pagdating
ng Ibong Adarna.
Narrator: Nang nakarating na si Don Juan sa Piedras Platas, sinunod niya ang ipinayo ng
matandang ermitanyo.
Don Juan: (does the things that the hermit said and then gets the bird with the rope)
Ngayong nasa akin na ang Ibong Adarna, panahon nang aking iligtas ang aking mga
kapatid.
Ermitanyo: (appears) Iyang banga ay kunin mo, punin mo ng tubig at dahan-dahan mong
Don Pedro’t Don Diego: (hugs Don Juan) Salamat at kami’y binuhay mo…
Don Pedro, Diego’t Juan: Salamat po. Hanggang sa muli… (wave at the hermit)
Narrator: Pauwi na ang tatalo sa kaharian, isang masamang balakin ang nabuo sa isipan
Don Pedro: Bugbugin natin si Juan hanggang siya ay masaktan at mamatay. Nakawin
natin ang ibong Adarna, ibigay natin kay ama, ipapagmalaki tayo ni ama at sa huli’y
tayo’y magiging hari ng Berbanya, ang lahat ng kapangyarihan upang mamuno ay nasa
atin sa huli…
Don Pedro and Diego: (punch Don Juan, grabs the ibong adarna and then run away)
Scene 9
(King’s room)
Don Pedro: Mahal kong ama, kami’y naririto na’t dala ang ibong makakapaggamot sa
iyong karamdaman.
Don Diego: Ama, hindi po namin alam kung saan ang aming kapatid. Ngunit bumalik
Scene 10
Ermitanyo: (appears and helps Don Juan lie down) Prinsipe, malubha ang iyong sugat
Narrator: Ilang araw ang nakalipas, maginhawa at handang umuwi na si Don Juan dahil
sa tulong ng Ermitanyo.
Don Juan: Salamat po sa lahat. Ako’y babalik na sa Berbanya. (Shakes the hermit’s
hand)
Scene 11
(King’s room)
Narrator: Nang nakita ng Ibong Adarna si Don Juan, ito’y biglang kumanta at gumanda.
Ibong Adarna: Haring Don Fernando,si Don Juan po’y nagtiis ng madlang hirap,
kamatayan ay hinamak at sa utos mo’y tumupad. Siya po’y tinaksil ng iyong mga anak na
Don Fernando: Don Pedro’t Don Diego, ano ang pumasok sa inyong isipan at nagawa
niyo ito sa sarili niyong kapatid. Ito’y hindi katanggap-tanggap! Dahil dyan kayo ay
malayong lugar!
Don Juan: Ama, huwag na po kayong magalit. Mga kapatid ko’y aking pinapatawad at
sana’y patawarin ninyo po sila ama. Ako ay nakakasiguradong hindi na muli sila gagawa
Don Fernando: (nag-isip) Dahil sa iyong kahilingan anak, Don Pedro, Don Diego, kayo
ay aking pinapatawad. Pero sa susunod na mangyari ito, kamatayan na ang hatol ko.
Don Pedro: Diego, halika’t sabay tayong magbantay nitong ibong Adarna. Gisingin mo
(Both exits)
Don Juan: (goes out to see the bird) Hay naku, ang sarap ng tulog ko kagabi,
Don Diego at Pedro: (Sneak towards the room and release the bird)
Narrator: Pagkagising ni Don Juan, tumambad sa kanya ang bukas na hawla ng Ibong
Adarna.
Don Juan: Naku! Nasaan na ang Ibong Adarna?!?! (nag-isip) Gawa na naman ito nina
Don Pedro’t Don Diego, kailangan ko na umalis upang sila’y hindi maparusahan ni
Narrator: Bago mitak ang umaga, si Don Juan ay umalis na upang pagtakpan ang
Don Pedro: Ang alam lang naming ay si Don Juan ang huling nagbantay sa Ibong
Adarna….
Don Fernando: Mga anak ko, hanapin ninyo ang inyong bunsong kapatid na si Don Juan
at iuwi ninyo siya dito sa palasyo…
Don Pedro: Ama, huwag po kayong mag-aalala, aming hahanapin si Don Juan.
Scene 12
(Mountain)
Narrator: Mga bukid, burol at bundok, bawat dako’y sinalugsog upang hanapin si Don
Don Diego: (stops) Wala, wala si Don Juan…Ako’y pagod na pagod, Nasaan na kaya
siya?
Narrator: Lakad, tanaw at silip ang kanilang ginawa ngunit wala pa rin nakita si Don
Juan. Hanggang sa, nakita na rin nila si Don Juan sa Armenyang Kabundukan. Itong
Armenya tumahan si Don Juan upang doon pagsisihan ang nagawang pagkukulang
Don Pedro: Ang ganda ng lugar na ito, gusto kong tumira dito.
Don Diego: Pedro, ako’y nahihiya na sa ating kapatid na si Juan, ang dami ng mga
Don Pedro: Ikaw sana’y huwag ganyan, lakasan mo ang iyong loob at ang kahihiya’y
ipaglihim mo kay Juan.( says it to Don Diego silently)Kung ibig ninyong huwag nang
balikan ang ating mga magulang, pabayaan mo na sila sa Berbanya’t dito na tayo tumira
Narrator: Masaya silang naninirahan sa Armenya, nang ipasyang akyatin nila ang
Don Juan: Ang balong ito’y may hiwaga, ihugos ninyo ang tali nang dahan-dahan,
Don Diego: Ako’y matanda sa iyo, kaya marapat ay ako ang ihugos muna ninyo.
Don Juan at Don Diego: Kung gayon, ikaw ang mauna at kami nama’y bahala.
Don Pedro: (Goes inside the well) Hindi ko matagalan ang nakakatakot na dilim para
balong ito…
Scene 13
Narrator: Nang nakarating si Don Juan sa loob ng balon, siya ay namangha sa ganda ng
Don Juan: (looks around and then sees Donya Juana) O, mahal na prinsesa, ang ganda
mo’y nakakasilaw, gusto kong ipahayag sa iyo ang aking tunay na pagmamahal.
Donya Juana: Tanggapin mo ang aking puso, pusong iyan pag naglaho’y nagtaksil ka sa
akin.
Don Juan: Hinding-hindi kita pagtataksilan sapagkat ikaw ay ang aking buhay.
Donya Juana: May isang higanteng nagbabantay sa akin, kailangan mo siyang matalo
(Giant appears)
Higante: Sinong hamak na kutong lupa ang nagtangkang ilabas ang prinsesa!
(Saw Don Juan) Hah! Hindi ko na pala kailangan lumabas upang humanap nang pagkain,
(Don Juan draws his sword and pointed at the giant, angry by what the giant had said.)
Don Juan: Higante, ika’y manahimik at maghanda na sapagkat dito na matatapos ang
iyong buhay! (charged at the giant. They clashed and the giant got killed in the process.)
Don Juan: Ngayong natapos ko na ang higanteng bantay, balak kitang iuwi sa aking
kaharian.
Donya Juana: Bago mo gawin iyan, ang hiling ko sana’y iyong iligtas ang aking kapatid
Scene 14
Don Juan: Magandang prinsesa, ako si Don Juan na magliligtas sa iyo laban sa
Donya Leonora: Walang taong matino ang lalaban sa serpyente na nagbabantay sa akin.
Don Juan: (Disregards Leonora’s warning and steps forward) Ako’y hindi natatakot
sapagkat alam ko na tama ang aking gagawin. (Shouts) Serpyente! Lumabas ka at ako’y
harapin!
Donya Leonora: Kung ika’y aking hindi mapigilan, tanggapin mo ito, (gives Don Juan
the “Balsamo”), sa bawat ulo na iyong maputol, ibuhos yan upang tiyak ang iyong
pagkapanalo.
Narrator: Bawat ulong matigpas ni Don Juan ay binubuhusan niya ng balsamo upang
Donya Leonora: Don Juan, ang iyong tapang at lakas ay aking hinahangaan.
Don Juan: Prinsesa kong mahal, halikana’t umalis na tayo dito. Kumapit ka sa akin ng
Narrator: Umiral na naman ang inggit kina Don Pedro at Don Diego sa kanilang
Don Juan: Huwag kang mag-alala sapagkat aking kukunin ang iyong singsing. Babalik
Narrator: Dahil sa selos, suklam na suklam si Don Pedro sa kanyang bunsong kapatid at
nagawa niyang….
Narrator: Hinimatay si Donya Leonora pero nagpatuloy pa rin sina Don Pedro’t Don
Scene 15
(Palace)
Don Fernando: Mga anak! (hugs sons) Matagal ko kayong hinintay, natagpuan ba ninyo
si Juan?
Don Pedro: Ama, walang burol, nayo’t bundok na di naming nahalughog, siniyasat
naming ang bawat tumok, sapa, batis at ilog, ngunit hindi po naming nakita ang iyong
Don Diego: Ama, sila po’y magkapatid na prinsesang sa balon po tumitira, sila’y aming
Don Pedro: Si Leonora ang aking minamahal at si Don Diego’y nais ikasal din kay
Donya Juana.
Donya Leonora: (Startled, then knelt in front of the king, crying) Haring mahal, hiling
ko pong ipagpaliban muna ang kasal ng pitong taon sapagkat ito ay aking panata na
Don Fernando: Ang iyong kahilingan Donya Leonora ay aking tinatanggap. Ikaw
naman, Donya Juana, maghanda ka na’t sa ika-siyam na araw ay ika’y ikakasal kay Don
Diego. Mga kawal, ituro nyo kay Donya Leonora’t Donya Juana ang silid na kanilang
titirhan.
Scene 16
Donya Leonora: (Summons her wolf) Aking alaga lobo, puntahan mo si Don Juang
aking giliw at siya’y gamutin. Siguraduhing sya’y nasa mabuting kalagayan bago umalis.
O, lobo, ika’y humayo na’t magmadali, upang siya’y iyong maabutan. (Wolf leaves)
Scene 17
(Mountain)
Narrator: Nanumbalik ang lakas ni Don Juan, matapos siyang gamutin ng lobong alaga
ni Leonora.Nang naging mabuti ang pakiramdam ni Don Juan, siya’y iniwanan na.
(flies away)
Don Juan: Ginoo, ako’y iyong tulungan. Nais ko sana maglakbay patungo sa kaharian
nang Reyno Christalinos, ngunit aking hindi malaman kung ito’y naroon.
Lalaki: Ang bundok na iyong paruroonan ay nasa ikapitong hanay. Doon ay may
ermitanyong sasalubong sa iyo, ang baro na ito’y ipakita mo sa kanya. (gives the barong)
Scene 18
(Palace)
Don Pedro: (knocks on Leonora’s door) Leonora, aking giliw, paki-usap buksan mo ang
pinto.
Donya Leonora: (crying) Ika’y hindi ko matatanggap bilang aking kabiyak! Ako ay
Don Pedro: Kahit ilang taon pa dumaan, ako’y maghihintay na tanggapin mo rin ang
(Mountain)
Ermitanyo: Umalis ka dito! Layuan mo ako, hindi ako tumatanggap nang mga
istrangero!
Don Juan: Ginoo, ako’y may ibibigay sa inyo (gives the baro)
Ermitanyo: (Cries) Ako’y nagagalak na aking nakita ang baro na ito. Patawad sa aking
los Cristales?
Ermitanyo: Ah, ang kaharian na walang kasing ganda!. (Whistles) Kaibigang agila,
Scene 20
(Lake)
Narrator: Narating ni Don Juan ang kahariang Cristalinos sa tulong ng agilang alaga ng
ermitanyo. Unang pagkakita ni Don Juan kay Donya Maria Blanca ay nabihag na ang
kanyang puso. Nang pagligo nang marikit na prinsesa, agad nyang kinuha ang damit nito
Donya Maria: Sinong lapastangan ang kumuha nang aking damit! Sa oras na malaman
ko kung sino ka, humanda ka sa parusa na ibibigay nang aking amang hari!
Don Juan: Mahal na prinsesa, ako sana’y patawarin mo sa aking nagawang kasalanan.
Donya Maria: Maginoong prinsipe, ika’y tumayo na sapagkat ika’y aking pinapatawad.
Don Juan: O, bathalang walang kasing ganda, kometang tumapak sa lupa. Ako’y si
Don Juan na anak nang Berbanya. Ikaw marahil si Donya Maria, ang mutya nang
Cristalinos?
Donya Maria: Ako nga si Donya Maria, ang anak hari ditto sa cristalinos, si Haring
Narrator: Nang matapos magbihis si Donya Maria, kanyang ipinasyal si Don Juan sa
Don Juan: O, Prinsesa Maria, unang tingin ko palang sa iyo, ako’y nabihag mo nang
totoo. Ang aking pag-ibig sa iyo ay lubos at walang hanggang. Ito sana’y iyong
tanggapin.
Donya Maria: Don Juan, ang aking nararamdaman sa iyo ay ganun din. Ngunit
kailangan mo muna dumaan sa mga pagsubok ni ama. (points at a statue) Iyan ang mga
taong nagtangkang ako’y pakasalan, pero hindi nila natalo si ama sa talino at karunungan,
Don Juan: (rose from his seat) Kahit anong pagsubok ay aking haharapin upang ika’y
aking makasama.
Donya Maria: Kung ganon ay ika’y maghanda sapagkat papatawag ka ni ama. Lagi
Scene 21
Don Salermo: Ano ang iyong pangalan, nasaan ka nanggaling at ano ang iyong sadya?
Don Juan: Mahal na hari, ang ngalan ko po ay Don Juan, ako’y nanggaling sa kaharian
Don Salermo: Hmmm… matagal-tagal na rin nung huling may nagtangkang kunin ang
kamay nang aking mahal na anak. Siguro naman ay alam mo na ang mangyayari, Prinsipe
Juan?
Don Juan: Ako’y inyong hahamunin sa labanan nang talino at karunungan, kapag ako’y
nagtagumpay ay ibibigay mo sa akin ang aking mahal na prinsesa, at kung hindi, ako’y
mamamatay….
Don Salermo: Kung gayo’y ihanda mo ang iyong sarili, sapagkat ito ang aking unang
pagsubok…
Ang unang hiling ko ay dapat mong patagin ang bundok upang pagtaniman ng trigo,
Donya Maria Blanca. Pagkagising ni Haring Salermo, tumambad sa kanya ang isang
platito na puno nang tumpok-tumpok na tinapay. Agad niyang ibinigay ang pangalawang
Haring Salermo: Ang pangalawa mong pagsubok ay kailangan mong hulihin ang
Don Juan: Masusunod mahal na hari (bows down and went out)
nang mga negrito kay Prinsesa Maria, sila’y nag unahan na pumasok sa prasko.
Pagkapasok nang huling negrito, agad na isinilid ni Prinsesa Maria ang takip nang
Narrator: Maraming pagsubok pa ang pinagawa ni Haring Salermo kay Don Juan.
na ang hari mismo ang kabayo, at ang huli, paghahanap sa nawawalang singsing ni
Haring Salermo. Ang lahat nang ito’y napagtagumpayan ni Don Juan sa tulong in
Prinsesa Maria…
Sa huling pagkakataon, ipinatawag ni Haring Salermo si Don Juan upang ibigay sa kanya
Haring Salermo: Don Juan, anak nang Berbanya, ako’y iyong pinahanga sa talino’t
karunungang iyong ipinamalas sa akin. Kaya ngayo’y ibibigay ko sa iyo ang aking huling
hamon, sa tatlong silid nay an, iyong piliin ang iyong pakakasalan!
Don Juan: (thinks. <12345> ) Ang aking pinipili ay ang silid sa gitna.
(Don Juan points) (Opens door, and hugs Princess Maria) (Holding hands)
Haring Salermo: Hindi ito maaari! Hindi kita gusto para sa aking anak. Meron akong
kapatid sa englatera, kasing bata at ganda nya si Maria. Maari kita ipadala doon, ngunit
Donya Maria: Ama, pabayaan mo na kami, napagtagumpayan ni Don Juan ang iyong
Narrator: Tumakas sina Donya Maria’t Don Juan papunta sa kaharian nang Berbanya,
ngunit sila’y walang tigil na hinahabol nang kanyang amang malupit kaya’t napilitan si
Donya Maria na gamitin ang kanyang mahika. Kanyang itinaas ang kanyang kamay at
kaagad nagkaroon nang isang malawag na karagatan na namamagitan kita Donya Maria’t
Don Juan kay Haring Salermo. Sa ganitong sitwasyon ay isinumpa ni Haring Salermo
nang namatay. Ang buong bayan ay nagluksa, naghihintay sa pagdating nang bagong
Hari’t reyna…
Scene 22
(Nayon)
Narrator: Matapos ang matagal na habulan, pansamantalang itinigil ni Don Juan sa isang
Don Juan: Mahal ko, ako’y babalik muna sa Berbanya upang magbigay alam sa lahat na
Scene 23
(Palace)
Narrator: Ngunit dahil sa sumpa ni Haring Salermo, nakalimot si Don juan sa kanyang
Donya Leonora: Don Juan, aking mahal! (hug) Ako’y maligaya’t ikaw ay bumalik para
sa akin…Amang hari, ako po’y magpapakasal kay Don Juan. Siya po ang aking tunay na
mahal.
Don Fernando: Kung ganon ay kayo ay aking ikakasal sa makalawa nang linggong ito!
Narrator: Habang nagsasaya ang bayan nang Berbanya, may isang puso ang tumatangis
dahil sa hinagpis…
Scene 24
(Palace)
Narrator: Nagsadya sa palasyo si Donya Maria sakay ang isang magarang karosa at suot
ang isang kasuotang pang emperatris, at siya ay naghanda ng palabas tungkol sa pag-
Maria, alagaan mo sana si Juan kong mahal. Alagaan nyo ang isa’t isa at mamuhay nang
payapa…
Arsobispo: Don Pedro, tanggapin mo itong setro’t korona bilang bagong hari ng
Berbanya at Donya Leonora, tanggapin mo itong dyadema bilang simbolong ikaw na ang
Kayo Haring Pedro’t Reyna Leonora, at Don Juan at Donya Maria Blanca simual
Don Juan: Mahal kong ama, ina at ang aking mga kapatid, kami ni Maria ay uuwi na sa
Narrator: Naiwan ang Berbanya sa pamumuno ni Don Pedro at nagbalik naman sina
Don Juan at Donya Maria sa Kaharing Cristalinos upang doon magsimula ng bagong
buhay…
Pinamunuan nila ang kaharian nang Cristalinos nang mapayapa kaya’t ‘di nagtagal ay
minahal sila nang mga tao rito. At dyan nagtatapos ang makulay na buhay nang tatlong
magkakapatid. Ginawang posible ang pagtatanghal na ito sa tulong nang ating mga