იმის შემდეგ რაც ვარქსენი სასხლეში დაბრუნდა პირველრიგში საერო პირების შეხვდა და

უთხრა -" აწ ნუ რას მერიდებით მე და ნიცაღა გძაგ"ანუ მან მათ მიუგო რომ ჩემი ნუღა
გეშინიათო. ეს ვარქსენმა იმიტომ გააკეთა რომ შუშანიკთან კარგი ურთიერთობის დაწერა
უნდოდა იცოდა რომ სასულიერო პირები მასთან ძალიან ახლოს იყვნენ რელიგიის გამო.
ამის შემდეგ მან შუსანიკთან თავისი ძმა ჯოჯიკი მისი ცოლი და ეპისკოპოსი გაუშვა იმის
სათქმელად რომ სახლში დაბრუნებულიყო თუარადა შუშანიკს ვარქსენი თმებით
ითრევდა. ჯოჯიკი როცა მივიდა თან ტიროდა და თან ცდილობდა შუშანიკი დაერწმუნებინა
რადგან თავისი ძმის ხასიათი იცოდა რომ ამის გამკეთებელი იყო და მან ეს შეძლო
შუშანიკი სასახლეში დაააბრუნა მაგრამ როდა დაბრუნდა მან დედოფლობაზე უარი თქვა
თავის სადედოფლო ტახტზე არ დაკჯდა და პატარა ოთახში განმარტოვდა.

საღამოთი ვარქსენმე პურობა მოაწყო და შუსანიკსაც დაუძახა რომ მოსულიყო და ეწამა

დაახლოებით 3-4 დღის მშიერი იყო თან შუშანიკი. ვარქსენმა საოჯახო გარემო შექმნა
ჯოჯიკი მისი ცოლიც მოიწვია ისინი ბავშვობაში ერთად გაიზარდნენ და ერთმანეთთან და
ძებივით იყვნენ ერტმანეთთან. როდესაც შუსანიკი იქ მივიდა გაბრაზდა როდის იყო რომ
ქალები და კაცები ერთად ჭამდნენ სუფრაზეო და მისთვის მიწოდებული ღვინო ჯოჯიკის
ცოლს სახეში შეასხა. ამაზე ვარქსენი გაბრაზდა და შუშანიკი სასტიკად სცემა მერე
ბორკილები დააადო და საკანსი გამოკეტა კარის კაცს კი დაავალა რომ მასთან სანახავად
არავინ არ შესულიყო. ამ მომენტში შუშანიკი იმაზე გაბრაზდა რომ ვარქსენისთვის
ტრადიციებიც არაფერი იყო და ჩვეულებრივად არღვევდა ამ ყველაფერს . ვარსენი კი
იმაზე გაბრაზდა რომ სუშანკითან ურთიერთობის მოგვარებას ცდილობდა სასახლებში
ძალის გარეშე დაააბრუნა მის გამო გააკეთა ეს ყველაფერი სუშანიკი კი ისევ უმადური და
გაბრაზებული იყო ამ მომენტში ვარქსენი ძალიან არასწორი იყო რადონეზეც არუნდა
გაბრაზებული სუშანიკზე ხელი არ უნა აწეია და ესე სასტიკად არ უნდა ეწამებინა საიდანაც
იწყება შუშანიკის წამება.

გვიან ღამით ჯერ გათენებულიც არ იყო ვარქსენი შუშანიკის სანახავად შევდა და

მოინახულა. ის იმის მანიშნებელია რომ ის ნანობდა მის საქციელს და ვერ იძინებდა ამის
შემდეგ კი გამოაცადა რომ სანადიროდ მიდიოდა. ამ მომენტით უხუცესმა ისარგებლა და
შუშანიკის მონახულება გადაწყვიტა. დაცვა მას არ უშვებდა შიგნით რადგან ვინმეს რომ
გაეგო მოკლავდნენ დაგრამ უხუცესმა დაარწმუნა შუსანიკმა გაგაზარდსა და მის გამო რომ
მოგკლან რა მოხდებაო. ბოლოს უხუცეში შუშანიკთან შევიდა და უხსნიდა სიტუაციას მას ის
ფსიქოლოგიურად გვერდში ედგა. შუა ლაპრაკისას შუშანიკმა კითხა სადედოფლო
სამკაულები ხომ არ დავუბრუნო ვარქსენსო უხუცესმა კი შეაჩერა ჯერ არ ქნაო იმიტომ რომ
ამის მერევარქსენი განრისხდებოდა და შუშანიკს უარესი დაემართებოდა . ამ დროს
საკანში შემოვიდა ერთი დაცვა და უხუცეს დაუძახა ვარქსენი გიხმობსო. ის ძალიან
გაკვირვებული იყო რადგან როგორც იცოდა სანადიროდ აპირებდა წასვლას მაგრამ
როგორც ჩანს არ წასულა. ვარქსენთან როცა მივიდა ხმა არ ამოიღია ვარქსენს იმაზე რომ
შუშანიკი ინახულა უბრალოდ მას მოსთხოვა რომ შუშანიკს სადედოფლო სამკაულები
დაებრუნებინა. როდესაც უხუცესმა სამკაულები ვარქსენს დაუბრუნა ვარქსენმა ისინი
კარგად შეამოწმა და ბოლოს თქვა:მერმეცა იპოოს ვინმე,რომელმან ესე შეიმკოს.