Professional Documents
Culture Documents
رابرت بالكامب نويسنده اين مقاله بيش از چهل سال عكاسي چهره را در كارنامه هنري خود دارد.
بالكامب تنها عكاس نيست ،پس از اتمام تحصيلت او دو دهه را به تبليغات و طراحي فني گذرانده ،وي
معتقد است" براي آنكه كسي خودش را يك عكاس در عالم هنر بداند نياز به هنرمند بودن نيز دارد نه فقط
يك" شاتر كليكر" كه متاسفانه اين روزها بيشتر عكاسان هستند"
در اين مقاله اشاراتي به گروه معروف اف 64شده است .اين گروه در سال 1932توسط آنسل آدامز به
اتفاق ويلرد ون دايك به منظور آنچه "كشف امكانات عكاسي صريح " ناميده مي شد تاسيس گرديد.
بالكامب در اين مقاله ضمن تا كيد بر آثار پرفروغ و به يادماندني گروه ، 64به تاسي از استادش نظراتي
مخالف آنسل آدامز و ديگر عكاسان اين گروه ارائه و تعريف ديگري از عكاسي به مثابه هنر بيان مي
كند.
آنسل آدامز همچون استراند و وستون مخالف دستكاري عكاس در نگاتيو بود و اعتقاد داشت " عكاس مي
تواند بدون توسل به فنون تاريكخانه اي ،زيبايي متنوع و ناب طبيعت را ارائه كند".
او عاشق طبيعت بود و عكس هايي كه از مناظر طبيعي و حيات وحش گرفته در تاريخ عكاسي از شهرت
بسزايي برخوردارند.
آدامز عكاسي را يك مرحله از امكانات بياني انسان و تمامي هنر را بيان نكته واحدي به نام رابطه روح
انسان با روح انسان هاي ديگر و با دنيا مي دانست.
مركز عكاسي خلق در دانشگاه آريزونا آرشيوي از كارهاي مورتنسن نگهداري مي كند و مجموعه اي
از آثار بالكامب و نامه هاي تبادل شده بين اين استاد و دانشجو و دوربين اهدايي مورتنسن به بالكامب را
نيز در كنار آن به نمايش گذاشته است .اين مركز يكي از كامل و جامع ترين مجموعه ها و آرشيو هاي
عكس را با بيش از 70هزار قطعه عكس از 4هزار عكاس در خود جاي داده است كه تاريخچه جامع و
مصوري از فعاليت هاي عكاسان را طي ساليان متمادي عرضه مي كند .پذيرفته شدن آثار يك عكاس در
اين مركز افتخار و اعتبار مهمي در ميان عكاسان آمريكايي به شمار مي آيد.