გირავნობა

მუხლი 254.ცნება

1)მოვალის ან მესამე პირის მოძრავი ან/და არამატერიალური ქონებრივი

სიკეთე,რომლის სხვა პირთათვის გადაცემა დასაშვებია,შეიძლება
გამოყენებულ იქნეს როგორც ფულადი,ისე არაფულდი მოთხოვნის
უზრუნველყოფის საშუალებად ,ისე,რომ კრედიტორი (მოგირავნე)იძენს
უფლებას ,დაიკმაყოფილოს მოთხოვნა დაგირავებული
ქონების(გირავნობის საგნის )რეალიზაციით ან მხარეთა შეთანხმებით-
მის საკუთრებაში მიღებით მოვალის მიერ ვალდებულების
შეუსრულებლობით ან არაჯეროვნად შესრულების შემთხვევაში.

2)მოგირავნეს გირავნობის საგნიდან აქვს თავისი მოთხოვნის უპირატესი

დაკმაყოპილების უფლება სხვა კრედიტორებთან შედარებით.

3)გირავნობით შეიძლება უზრუნველყოფილ იქნეს სამომავლო ან

პირობითი მოთხოვნები.

4)გირავნობა რომელიც უზრუნველყოფს არაფულად

მოთხოვნას,მხოლოდ იმ შემთხვევაშია ნამდვილი, თუ შესაძლებელია
მისი გამოხატვა ფულადი ფორმით

4)გირავნობის უფლება შესაძლებელია გავრცელდეს როგორც ნივთზე ან

მის ნაწილზე,ნივთთა ერთობლიობაზე ან მათ ნაწულზე ან/და
არამატერიალურ ქონებრივ სიკეთეზე, ისე მთელ მოძრავ ქონებაზე.

5)მოთხოვნის უზრუნველყოფის საშუალებად შეიძლებ გამოყენებულ

იქნას ის ნივთები და არამატერიალური ქონებრივი სიკეთე, რომლებსაც
დამგირავებელი შეიძენს მომავალში(სამომავლო ქონება).სამომავლო
ქონება მოთხოვნის უზრუნველყოფის საშუალება ხდება მისი შეძენის
თანავე, ხოლო სამომავლო ქონებაზე გირავნობის უფლბათა რიგითობა
განისაზღვრება გირავნობის უფლების რეგისტრაციის მომენტის შესაბამ.